Donazione

praedŏcĕor - Diatesi passiva

(praedŏcĕo, praedŏces, praedoctum, praedŏcēre)

verbo transitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praedŏcĕor
II sing.
praedŏcēris, praedŏcēre
III sing.
praedŏcētur
I plur.
praedŏcēmur
II plur.
praedŏcemĭni
III plur.
praedŏcentur
IMPERFETTO
I sing.
praedŏcēbar
II sing.
praedŏcebāris
III sing.
praedŏcebātur
I plur.
praedŏcebāmur
II plur.
praedŏcebamĭni
III plur.
praedŏcebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praedŏcēbor
II sing.
praedŏcebĕris, praedŏcebĕre
III sing.
praedŏcebĭtur
I plur.
praedŏcebĭmur
II plur.
praedŏcebimĭni
III plur.
praedŏcebuntur
PERFETTO
I sing.
praedoctus, –a, –um sum
II sing.
praedoctus, –a, –um es
III sing.
praedoctus, –a, –um est
I plur.
praedocti, –ae, –a sumus
II plur.
praedocti, –ae, –a estis
III plur.
praedocti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praedoctus, –a, –um eram
II sing.
praedoctus, –a, –um eras
III sing.
praedoctus, –a, –um erat
I plur.
praedocti, –ae, –a eramus
II plur.
praedocti, –ae, –a eratis
III plur.
praedocti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praedoctus, –a, –um ero
II sing.
praedoctus, –a, –um eris
III sing.
praedoctus, –a, –um erit
I plur.
praedocti, –ae, –a erimus
II plur.
praedocti, –ae, –a eritis
III plur.
praedocti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praedŏcĕar
II sing.
praedŏceāris, praedŏceāre
III sing.
praedŏceātur
I plur.
praedŏceāmur
II plur.
praedŏceamĭni
III plur.
praedŏceantur
IMPERFETTO
I sing.
praedŏcērer
II sing.
praedŏcerēris, praedŏcerēre
III sing.
praedŏcerētur
I plur.
praedŏcerēmur
II plur.
praedŏceremĭni
III plur.
praedŏcerentur
PERFETTO
I sing.
praedoctus, –a, –um sim
II sing.
praedoctus, –a, –um sis
III sing.
praedoctus, –a, –um sit
I plur.
praedocti, –ae, –a simus
II plur.
praedocti, –ae, –a sitis
III plur.
praedocti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praedoctus, –a, –um essem
II sing.
praedoctus, –a, –um esses
III sing.
praedoctus, –a, –um esset
I plur.
praedocti, –ae, –a essemus
II plur.
praedocti, –ae, –a essetis
III plur.
praedocti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praedŏcēre
II plur.
praedŏcemĭni
FUTURO
II sing.
praedŏcētor
III sing.
praedŏcētor
II plur.
–
III plur.
praedŏcentor
PARTICIPIO
PERFETTO
praedoctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praedŏcēri
PERFETTO
Singolare:
praedoctus, –a, –um esse
Plurale:
praedocti, –ae, –a esse
FUTURO
praedoctum esse
GERUNDIVO
praedŏcendus, –a, –um
SUPINO
praedoctu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praedŏcĕo
praedoctūrūs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedīvīnus agg. I cl.
praedo sost. masch. III decl.
praedo v. tr. I coniug.
praedŏcens agg. part. pres. II cl.
praedŏcĕo v. tr. II coniug.
praedŏcĕor v. tr. II coniug.
praedoctūrūs agg. part. fut.
praedoctus agg. part. perf. I cl.
praedoctus agg. inf. perf.
praedŏmans agg. part. pres. II cl.
praedŏmo v. tr. I coniug.
praedŏmor v. tr. I coniug.
praedōnĭus agg. I cl.
praedōnŭlus sost. masch. II decl.
praedor v. tr. e intr. dep. I coniug.
praedor v. tr. I coniug.
praedūcens agg. part. pres. II cl.
praedūco v. tr. III coniug.
praedūcor v. tr. III coniug.
praeductōrĭus agg. I cl.
{{ID:PRAEDOCEOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android