Donazione

praedīvīnus

(praedivinus, praedivină, praedivinum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praedivinus
Gen.
praedivini
Dat.
praedivino
Acc.
praedivinum
Abl.
praedivino
Voc.
praedivine
PLURALE
Nom.
praedivini
Gen.
praedivinōrum
Dat.
praedivinis
Acc.
praedivinos
Abl.
praedivinis
Voc.
praedivini
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praedivină
Gen.
praedivinae
Dat.
praedivinae
Acc.
praedivinam
Abl.
praedivinā
Voc.
praedivină
PLURALE
Nom.
praedivinae
Gen.
praedivinārum
Dat.
praedivinis
Acc.
praedivinas
Abl.
praedivinis
Voc.
praedivinae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praedivinum
Gen.
praedivini
Dat.
praedivino
Acc.
praedivinum
Abl.
praedivino
Voc.
praedivinum
PLURALE
Nom.
praedivina
Gen.
praedivinōrum
Dat.
praedivinis
Acc.
praedivina
Abl.
praedivinis
Voc.
praedivina

‹ praedīvīnor
praedo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedivinatūrūs agg. part. fut.
praedivinatus agg. part. perf. I cl.
praedivinatus agg. inf. perf.
praedīvīno v. tr. I coniug.
praedīvīnor v. tr. I coniug.
praedīvīnus agg. I cl.
praedo sost. masch. III decl.
praedo v. tr. I coniug.
praedŏcens agg. part. pres. II cl.
praedŏcĕo v. tr. II coniug.
praedŏcĕor v. tr. II coniug.
praedoctūrūs agg. part. fut.
praedoctus agg. part. perf. I cl.
praedoctus agg. inf. perf.
praedŏmans agg. part. pres. II cl.
praedŏmo v. tr. I coniug.
praedŏmor v. tr. I coniug.
praedōnĭus agg. I cl.
praedōnŭlus sost. masch. II decl.
praedor v. tr. e intr. dep. I coniug.
{{ID:PRAEDIVINUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android