Donazione

praedoctus

(praedoctus, praedoctă, praedoctum)

aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praedoctus
Gen.
praedocti
Dat.
praedocto
Acc.
praedoctum
Abl.
praedocto
Voc.
praedocte
PLURALE
Nom.
praedocti
Gen.
praedoctōrum
Dat.
praedoctis
Acc.
praedoctos
Abl.
praedoctis
Voc.
praedocti
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praedoctă
Gen.
praedoctae
Dat.
praedoctae
Acc.
praedoctam
Abl.
praedoctā
Voc.
praedoctă
PLURALE
Nom.
praedoctae
Gen.
praedoctārum
Dat.
praedoctis
Acc.
praedoctas
Abl.
praedoctis
Voc.
praedoctae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praedoctum
Gen.
praedocti
Dat.
praedocto
Acc.
praedoctum
Abl.
praedocto
Voc.
praedoctum
PLURALE
Nom.
praedocta
Gen.
praedoctōrum
Dat.
praedoctis
Acc.
praedocta
Abl.
praedoctis
Voc.
praedocta

‹ praedoctūrūs
praedoctus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedo v. tr. I coniug.
praedŏcens agg. part. pres. II cl.
praedŏcĕo v. tr. II coniug.
praedŏcĕor v. tr. II coniug.
praedoctūrūs agg. part. fut.
praedoctus agg. part. perf. I cl.
praedoctus agg. inf. perf.
praedŏmans agg. part. pres. II cl.
praedŏmo v. tr. I coniug.
praedŏmor v. tr. I coniug.
praedōnĭus agg. I cl.
praedōnŭlus sost. masch. II decl.
praedor v. tr. e intr. dep. I coniug.
praedor v. tr. I coniug.
praedūcens agg. part. pres. II cl.
praedūco v. tr. III coniug.
praedūcor v. tr. III coniug.
praeductōrĭus agg. I cl.
praeductūrūs agg. part. fut.
praeductus agg. part. perf. I cl.
{{ID:PRAEDOCTUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android