Donazione

praedūcens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praedūcens
Gen.
praedūcentis
Dat.
praedūcenti
Acc.
praedūcentem
Abl.
praedūcens
Voc.
praedūcenti
PLURALE
Nom.
praedūcentes
Gen.
praedūcentium
Dat.
praedūcentibus
Acc.
praedūcentes
Abl.
praedūcentes
Voc.
praedūcentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praedūcens
Gen.
praedūcentis
Dat.
praedūcenti
Acc.
praedūcentem
Abl.
praedūcens
Voc.
praedūcenti
PLURALE
Nom.
praedūcentes
Gen.
praedūcentium
Dat.
praedūcentibus
Acc.
praedūcentes
Abl.
praedūcentes
Voc.
praedūcentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praedūcens
Gen.
praedūcentis
Dat.
praedūcenti
Acc.
praedūcens
Abl.
praedūcens
Voc.
praedūcenti
PLURALE
Nom.
praedūcentia
Gen.
praedūcentium
Dat.
praedūcentibus
Acc.
praedūcentia
Abl.
praedūcentia
Voc.
praedūcentibus

‹ praedor
praedūco ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedŏmor v. tr. I coniug.
praedōnĭus agg. I cl.
praedōnŭlus sost. masch. II decl.
praedor v. tr. e intr. dep. I coniug.
praedor v. tr. I coniug.
praedūcens agg. part. pres. II cl.
praedūco v. tr. III coniug.
praedūcor v. tr. III coniug.
praeductōrĭus agg. I cl.
praeductūrūs agg. part. fut.
praeductus agg. part. perf. I cl.
praeductus agg. inf. perf.
praedulcia Sost. nt. pl. III decl.
praedulcis agg. II cl.
praedūrans agg. part. pres. II cl.
praeduratūrūs agg. part. fut.
praeduratus agg. part. perf. I cl.
praeduratus agg. inf. perf.
praedūrē avv.
praedūro v. tr. e intr. I coniug.
{{ID:PRAEDUCENS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android