Donazione

praedŏcens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praedŏcens
Gen.
praedŏcentis
Dat.
praedŏcenti
Acc.
praedŏcentem
Abl.
praedŏcens
Voc.
praedŏcenti
PLURALE
Nom.
praedŏcentes
Gen.
praedŏcentium
Dat.
praedŏcentibus
Acc.
praedŏcentes
Abl.
praedŏcentes
Voc.
praedŏcentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praedŏcens
Gen.
praedŏcentis
Dat.
praedŏcenti
Acc.
praedŏcentem
Abl.
praedŏcens
Voc.
praedŏcenti
PLURALE
Nom.
praedŏcentes
Gen.
praedŏcentium
Dat.
praedŏcentibus
Acc.
praedŏcentes
Abl.
praedŏcentes
Voc.
praedŏcentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praedŏcens
Gen.
praedŏcentis
Dat.
praedŏcenti
Acc.
praedŏcens
Abl.
praedŏcens
Voc.
praedŏcenti
PLURALE
Nom.
praedŏcentia
Gen.
praedŏcentium
Dat.
praedŏcentibus
Acc.
praedŏcentia
Abl.
praedŏcentia
Voc.
praedŏcentibus

‹ praedo
praedŏcĕo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedīvīno v. tr. I coniug.
praedīvīnor v. tr. I coniug.
praedīvīnus agg. I cl.
praedo sost. masch. III decl.
praedo v. tr. I coniug.
praedŏcens agg. part. pres. II cl.
praedŏcĕo v. tr. II coniug.
praedŏcĕor v. tr. II coniug.
praedoctūrūs agg. part. fut.
praedoctus agg. part. perf. I cl.
praedoctus agg. inf. perf.
praedŏmans agg. part. pres. II cl.
praedŏmo v. tr. I coniug.
praedŏmor v. tr. I coniug.
praedōnĭus agg. I cl.
praedōnŭlus sost. masch. II decl.
praedor v. tr. e intr. dep. I coniug.
praedor v. tr. I coniug.
praedūcens agg. part. pres. II cl.
praedūco v. tr. III coniug.
{{ID:PRAEDOCENS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android