Donazione

praedoctūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praedocturus
Gen.
praedocturi
Dat.
praedocturo
Acc.
praedocturum
Abl.
praedocture
Voc.
praedocturo
PLURALE
Nom.
praedocturi
Gen.
praedoctorum
Dat.
praedocturis
Acc.
praedocturos
Abl.
praedocturi
Voc.
praedocturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praedoctura
Gen.
praedocturae
Dat.
praedocturae
Acc.
praedocturam
Abl.
praedoctura
Voc.
praedoctura
PLURALE
Nom.
praedocturae
Gen.
praedocturarum
Dat.
praedocturis
Acc.
praedocturas
Abl.
praedocturae
Voc.
praedocturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praedocturum
Gen.
praedocturi
Dat.
praedocturo
Acc.
praedocturum
Abl.
praedocturum
Voc.
praedocturo
PLURALE
Nom.
praedoctura
Gen.
praedocturorum
Dat.
praedocturis
Acc.
praedoctura
Abl.
praedoctura
Voc.
praedocturis

‹ praedŏcĕor
praedoctus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedo sost. masch. III decl.
praedo v. tr. I coniug.
praedŏcens agg. part. pres. II cl.
praedŏcĕo v. tr. II coniug.
praedŏcĕor v. tr. II coniug.
praedoctūrūs agg. part. fut.
praedoctus agg. part. perf. I cl.
praedoctus agg. inf. perf.
praedŏmans agg. part. pres. II cl.
praedŏmo v. tr. I coniug.
praedŏmor v. tr. I coniug.
praedōnĭus agg. I cl.
praedōnŭlus sost. masch. II decl.
praedor v. tr. e intr. dep. I coniug.
praedor v. tr. I coniug.
praedūcens agg. part. pres. II cl.
praedūco v. tr. III coniug.
praedūcor v. tr. III coniug.
praeductōrĭus agg. I cl.
praeductūrūs agg. part. fut.
{{ID:PRAEDOCTURUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android