Donazione

praeductōrĭus

(praeductorius, praeductoriă, praeductorium)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praeductorius
Gen.
praeductorii
Dat.
praeductorio
Acc.
praeductorium
Abl.
praeductorio
Voc.
praeductorie
PLURALE
Nom.
praeductorii
Gen.
praeductoriōrum
Dat.
praeductoriis
Acc.
praeductorios
Abl.
praeductoriis
Voc.
praeductorii
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praeductoriă
Gen.
praeductoriae
Dat.
praeductoriae
Acc.
praeductoriam
Abl.
praeductoriā
Voc.
praeductoriă
PLURALE
Nom.
praeductoriae
Gen.
praeductoriārum
Dat.
praeductoriis
Acc.
praeductorias
Abl.
praeductoriis
Voc.
praeductoriae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praeductorium
Gen.
praeductorii
Dat.
praeductorio
Acc.
praeductorium
Abl.
praeductorio
Voc.
praeductorium
PLURALE
Nom.
praeductoria
Gen.
praeductoriōrum
Dat.
praeductoriis
Acc.
praeductoria
Abl.
praeductoriis
Voc.
praeductoria

‹ praedūcor
praeductūrūs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedor v. tr. e intr. dep. I coniug.
praedor v. tr. I coniug.
praedūcens agg. part. pres. II cl.
praedūco v. tr. III coniug.
praedūcor v. tr. III coniug.
praeductōrĭus agg. I cl.
praeductūrūs agg. part. fut.
praeductus agg. part. perf. I cl.
praeductus agg. inf. perf.
praedulcia Sost. nt. pl. III decl.
praedulcis agg. II cl.
praedūrans agg. part. pres. II cl.
praeduratūrūs agg. part. fut.
praeduratus agg. part. perf. I cl.
praeduratus agg. inf. perf.
praedūrē avv.
praedūro v. tr. e intr. I coniug.
praedūror v. tr. e intr. I coniug.
praedūrus agg. I cl.
praeēlĭgens agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRAEDUCTORIUS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android