Donazione

praedivinatus


aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praedivinatus
Gen.
praedivinati
Dat.
praedivinato
Acc.
praedivinatum
Abl.
praedivinate
Voc.
praedivinato
PLURALE
Nom.
praedivinati
Gen.
praedivinatōrum
Dat.
praedivinatis
Acc.
praedivinatos
Abl.
praedivinati
Voc.
praedivinatis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praedivinată
Gen.
praedivinatae
Dat.
praedivinatae
Acc.
praedivinatam
Abl.
praedivinată
Voc.
praedivinatā
PLURALE
Nom.
praedivinatae
Gen.
praedivinatārum
Dat.
praedivinatis
Acc.
praedivinatas
Abl.
praedivinatae
Voc.
praedivinatis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praedivinatum
Gen.
praedivinati
Dat.
praedivinato
Acc.
praedivinatum
Abl.
praedivinatum
Voc.
praedivinato
PLURALE
Nom.
praedivinata
Gen.
praedivinatōrum
Dat.
praedivinatis
Acc.
praedivinata
Abl.
praedivinata
Voc.
praedivinatis

‹ praedivinatūrūs
praedivinatus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedĭum Sost. nt. II decl.
praedīvĕs agg. II cl.
praedīvīnans agg. part. pres. II cl.
praedīvīnātĭo sost. femm. III decl.
praedivinatūrūs agg. part. fut.
praedivinatus agg. part. perf. I cl.
praedivinatus agg. inf. perf.
praedīvīno v. tr. I coniug.
praedīvīnor v. tr. I coniug.
praedīvīnus agg. I cl.
praedo sost. masch. III decl.
praedo v. tr. I coniug.
praedŏcens agg. part. pres. II cl.
praedŏcĕo v. tr. II coniug.
praedŏcĕor v. tr. II coniug.
praedoctūrūs agg. part. fut.
praedoctus agg. part. perf. I cl.
praedoctus agg. inf. perf.
praedŏmans agg. part. pres. II cl.
praedŏmo v. tr. I coniug.
{{ID:PRAEDIVINATUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android