Donazione

praedīvīnans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praedīvīnans
Gen.
praedīvīnantis
Dat.
praedīvīnanti
Acc.
praedīvīnantem
Abl.
praedīvīnans
Voc.
praedīvīnanti
PLURALE
Nom.
praedīvīnantes
Gen.
praedīvīnantium
Dat.
praedīvīnantibus
Acc.
praedīvīnantes
Abl.
praedīvīnantes
Voc.
praedīvīnantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praedīvīnans
Gen.
praedīvīnantis
Dat.
praedīvīnanti
Acc.
praedīvīnantem
Abl.
praedīvīnans
Voc.
praedīvīnanti
PLURALE
Nom.
praedīvīnantes
Gen.
praedīvīnantium
Dat.
praedīvīnantibus
Acc.
praedīvīnantes
Abl.
praedīvīnantes
Voc.
praedīvīnantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praedīvīnans
Gen.
praedīvīnantis
Dat.
praedīvīnanti
Acc.
praedīvīnans
Abl.
praedīvīnans
Voc.
praedīvīnanti
PLURALE
Nom.
praedīvīnantia
Gen.
praedīvīnantium
Dat.
praedīvīnantibus
Acc.
praedīvīnantia
Abl.
praedīvīnantia
Voc.
praedīvīnantibus

‹ praedīvĕs
praedīvīnātĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedisco v. tr. III coniug.
praediscor v. tr. III coniug.
praedĭtus agg. I cl.
praedĭum Sost. nt. II decl.
praedīvĕs agg. II cl.
praedīvīnans agg. part. pres. II cl.
praedīvīnātĭo sost. femm. III decl.
praedivinatūrūs agg. part. fut.
praedivinatus agg. part. perf. I cl.
praedivinatus agg. inf. perf.
praedīvīno v. tr. I coniug.
praedīvīnor v. tr. I coniug.
praedīvīnus agg. I cl.
praedo sost. masch. III decl.
praedo v. tr. I coniug.
praedŏcens agg. part. pres. II cl.
praedŏcĕo v. tr. II coniug.
praedŏcĕor v. tr. II coniug.
praedoctūrūs agg. part. fut.
praedoctus agg. part. perf. I cl.
{{ID:PRAEDIVINANS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android