Donazione

praecultūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praeculturus
Gen.
praeculturi
Dat.
praeculturo
Acc.
praeculturum
Abl.
praeculture
Voc.
praeculturo
PLURALE
Nom.
praeculturi
Gen.
praecultorum
Dat.
praeculturis
Acc.
praeculturos
Abl.
praeculturi
Voc.
praeculturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecultura
Gen.
praeculturae
Dat.
praeculturae
Acc.
praeculturam
Abl.
praecultura
Voc.
praecultura
PLURALE
Nom.
praeculturae
Gen.
praeculturarum
Dat.
praeculturis
Acc.
praeculturas
Abl.
praeculturae
Voc.
praeculturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praeculturum
Gen.
praeculturi
Dat.
praeculturo
Acc.
praeculturum
Abl.
praeculturum
Voc.
praeculturo
PLURALE
Nom.
praecultura
Gen.
praeculturorum
Dat.
praeculturis
Acc.
praecultura
Abl.
praecultura
Voc.
praeculturis

‹ praeculcor
praecultus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecrĕpans agg. part. pres. II cl.
praecrĕpo v. intr. I coniug.
praeculcans agg. part. pres. II cl.
praeculco v. tr. I coniug.
praeculcor v. tr. I coniug.
praecultūrūs agg. part. fut.
praecultus agg. part. perf. I cl.
praecultus agg. inf. perf.
praecŭpĭdus agg. I cl.
praecūrans agg. part. pres. II cl.
praecūro v. tr. I coniug.
praecūror v. tr. I coniug.
praecurrens agg. part. pres. II cl.
praecurrentia Sost. nt. pl. III decl.
praecurro v. tr. e intr. III coniug.
praecurror v. tr. e intr. III coniug.
praecursātŏr sost. masch. III decl.
praecursĭo sost. femm. III decl.
praecursŏr sost. masch. III decl.
praecursōrĭus agg. I cl.
{{ID:PRAECULTURUS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android