praeculcor - Diatesi passiva

(praeculco, praeculcas, praeculcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praeculcor
II sing.
praeculcāris, praeculcāre
III sing.
praeculcātur
I plur.
praeculcāmur
II plur.
praeculcamĭni
III plur.
praeculcantur
IMPERFETTO
I sing.
praeculcābar
II sing.
praeculcabāris, praeculcabāre
III sing.
praeculcabātur
I plur.
praeculcabāmur
II plur.
praeculcabamĭni
III plur.
praeculcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praeculcābor
II sing.
praeculcabĕris, praeculcabĕre
III sing.
praeculcabĭtur
I plur.
praeculcabĭmur
II plur.
praeculcabimĭni
III plur.
praeculcabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praeculcer
II sing.
praeculcēris, praeculcēre
III sing.
praeculcētur
I plur.
praeculcēmur
II plur.
praeculcemĭni
III plur.
praeculcentur
IMPERFETTO
I sing.
praeculcārer
II sing.
praeculcarēris, praeculcarēre
III sing.
praeculcarētur
I plur.
praeculcarēmur
II plur.
praeculcaremĭni
III plur.
praeculcarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praeculcāre
II plur.
praeculcamĭni
FUTURO
II sing.
praeculcātor
III sing.
praeculcātor
II plur.
III plur.
praeculcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
praeculcāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
praeculcandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAECULCOR100}}