praecursōrĭus

(praecursorius, praecursoriă, praecursorium)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecursorius
Gen.
praecursorii
Dat.
praecursorio
Acc.
praecursorium
Abl.
praecursorio
Voc.
praecursorie
PLURALE
Nom.
praecursorii
Gen.
praecursoriōrum
Dat.
praecursoriis
Acc.
praecursorios
Abl.
praecursoriis
Voc.
praecursorii
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecursoriă
Gen.
praecursoriae
Dat.
praecursoriae
Acc.
praecursoriam
Abl.
praecursoriā
Voc.
praecursoriă
PLURALE
Nom.
praecursoriae
Gen.
praecursoriārum
Dat.
praecursoriis
Acc.
praecursorias
Abl.
praecursoriis
Voc.
praecursoriae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecursorium
Gen.
praecursorii
Dat.
praecursorio
Acc.
praecursorium
Abl.
praecursorio
Voc.
praecursorium
PLURALE
Nom.
praecursoria
Gen.
praecursoriōrum
Dat.
praecursoriis
Acc.
praecursoria
Abl.
praecursoriis
Voc.
praecursoria




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAECURSORIUS100}}