Donazione

praecursātŏr

(praecursātŏr, praecursatoris)

sostantivo maschile III declinazione

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecursātŏr
Gen.
praecursatoris
Dat.
praecursatori
Acc.
praecursatorem
Abl.
praecursatore
Voc.
praecursātŏr
PLURALE
Nom.
praecursatores
Gen.
praecursatorum
Dat.
praecursatorĭbus
Acc.
praecursatores
Abl.
praecursatorĭbus
Voc.
praecursatores

‹ praecurror
praecursĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecūror v. tr. I coniug.
praecurrens agg. part. pres. II cl.
praecurrentia Sost. nt. pl. III decl.
praecurro v. tr. e intr. III coniug.
praecurror v. tr. e intr. III coniug.
praecursātŏr sost. masch. III decl.
praecursĭo sost. femm. III decl.
praecursŏr sost. masch. III decl.
praecursōrĭus agg. I cl.
praecursūrūs agg. part. fut.
praecursŭs sost. masch. IV decl.
praecursus agg. part. perf. I cl.
praecursus agg. inf. perf.
praecŭtiens agg. part. pres. II cl.
praecŭtĭo v. tr. III coniug. in -io
praecŭtĭor v. tr. III coniug. in -io
praeda sost. femm. I decl.
praedābundus agg. I cl.
praedamnans agg. part. pres. II cl.
praedamnātĭo sost. femm. III decl.
{{ID:PRAECURSATOR100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android