Donazione

praecūror - Diatesi passiva

(praecūro, praecūras, praecūrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praecūror
II sing.
praecūrāris, praecūrāre
III sing.
praecūrātur
I plur.
praecūrāmur
II plur.
praecūramĭni
III plur.
praecūrantur
IMPERFETTO
I sing.
praecūrābar
II sing.
praecūrabāris, praecūrabāre
III sing.
praecūrabātur
I plur.
praecūrabāmur
II plur.
praecūrabamĭni
III plur.
praecūrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praecūrābor
II sing.
praecūrabĕris, praecūrabĕre
III sing.
praecūrabĭtur
I plur.
praecūrabĭmur
II plur.
praecūrabimĭni
III plur.
praecūrabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praecūrer
II sing.
praecūrēris, praecūrēre
III sing.
praecūrētur
I plur.
praecūrēmur
II plur.
praecūremĭni
III plur.
praecūrentur
IMPERFETTO
I sing.
praecūrārer
II sing.
praecūrarēris, praecūrarēre
III sing.
praecūrarētur
I plur.
praecūrarēmur
II plur.
praecūraremĭni
III plur.
praecūrarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praecūrāre
II plur.
praecūramĭni
FUTURO
II sing.
praecūrātor
III sing.
praecūrātor
II plur.
–
III plur.
praecūrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
–
INFINITO
PRESENTE
praecūrāri
PERFETTO
Singolare:
–
Plurale:
–
FUTURO
–
GERUNDIVO
praecūrandus, –a, –um
SUPINO
–

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praecūro
praecurrens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecultus agg. part. perf. I cl.
praecultus agg. inf. perf.
praecŭpĭdus agg. I cl.
praecūrans agg. part. pres. II cl.
praecūro v. tr. I coniug.
praecūror v. tr. I coniug.
praecurrens agg. part. pres. II cl.
praecurrentia Sost. nt. pl. III decl.
praecurro v. tr. e intr. III coniug.
praecurror v. tr. e intr. III coniug.
praecursātŏr sost. masch. III decl.
praecursĭo sost. femm. III decl.
praecursŏr sost. masch. III decl.
praecursōrĭus agg. I cl.
praecursūrūs agg. part. fut.
praecursŭs sost. masch. IV decl.
praecursus agg. part. perf. I cl.
praecursus agg. inf. perf.
praecŭtiens agg. part. pres. II cl.
praecŭtĭo v. tr. III coniug. in -io
{{ID:PRAECUROR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android