Donazione

praeculcans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praeculcans
Gen.
praeculcantis
Dat.
praeculcanti
Acc.
praeculcantem
Abl.
praeculcans
Voc.
praeculcanti
PLURALE
Nom.
praeculcantes
Gen.
praeculcantium
Dat.
praeculcantibus
Acc.
praeculcantes
Abl.
praeculcantes
Voc.
praeculcantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praeculcans
Gen.
praeculcantis
Dat.
praeculcanti
Acc.
praeculcantem
Abl.
praeculcans
Voc.
praeculcanti
PLURALE
Nom.
praeculcantes
Gen.
praeculcantium
Dat.
praeculcantibus
Acc.
praeculcantes
Abl.
praeculcantes
Voc.
praeculcantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praeculcans
Gen.
praeculcantis
Dat.
praeculcanti
Acc.
praeculcans
Abl.
praeculcans
Voc.
praeculcanti
PLURALE
Nom.
praeculcantia
Gen.
praeculcantium
Dat.
praeculcantibus
Acc.
praeculcantia
Abl.
praeculcantia
Voc.
praeculcantibus

‹ praecrĕpo
praeculco ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecorruptus agg. inf. perf.
praecox agg. II cl.
praecrassus agg. I cl.
praecrĕpans agg. part. pres. II cl.
praecrĕpo v. intr. I coniug.
praeculcans agg. part. pres. II cl.
praeculco v. tr. I coniug.
praeculcor v. tr. I coniug.
praecultūrūs agg. part. fut.
praecultus agg. part. perf. I cl.
praecultus agg. inf. perf.
praecŭpĭdus agg. I cl.
praecūrans agg. part. pres. II cl.
praecūro v. tr. I coniug.
praecūror v. tr. I coniug.
praecurrens agg. part. pres. II cl.
praecurrentia Sost. nt. pl. III decl.
praecurro v. tr. e intr. III coniug.
praecurror v. tr. e intr. III coniug.
praecursātŏr sost. masch. III decl.
{{ID:PRAECULCANS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android