Donazione

praecursŏr

(praecursŏr, praecursoris)

sostantivo maschile III declinazione

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecursŏr
Gen.
praecursoris
Dat.
praecursori
Acc.
praecursorem
Abl.
praecursore
Voc.
praecursŏr
PLURALE
Nom.
praecursores
Gen.
praecursorum
Dat.
praecursorĭbus
Acc.
praecursores
Abl.
praecursorĭbus
Voc.
praecursores

‹ praecursĭo
praecursōrĭus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecurrentia Sost. nt. pl. III decl.
praecurro v. tr. e intr. III coniug.
praecurror v. tr. e intr. III coniug.
praecursātŏr sost. masch. III decl.
praecursĭo sost. femm. III decl.
praecursŏr sost. masch. III decl.
praecursōrĭus agg. I cl.
praecursūrūs agg. part. fut.
praecursŭs sost. masch. IV decl.
praecursus agg. part. perf. I cl.
praecursus agg. inf. perf.
praecŭtiens agg. part. pres. II cl.
praecŭtĭo v. tr. III coniug. in -io
praecŭtĭor v. tr. III coniug. in -io
praeda sost. femm. I decl.
praedābundus agg. I cl.
praedamnans agg. part. pres. II cl.
praedamnātĭo sost. femm. III decl.
praedamnatūrūs agg. part. fut.
praedamnatus agg. part. perf. I cl.
{{ID:PRAECURSOR100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android