Donazione

praecūrans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecūrans
Gen.
praecūrantis
Dat.
praecūranti
Acc.
praecūrantem
Abl.
praecūrans
Voc.
praecūranti
PLURALE
Nom.
praecūrantes
Gen.
praecūrantium
Dat.
praecūrantibus
Acc.
praecūrantes
Abl.
praecūrantes
Voc.
praecūrantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecūrans
Gen.
praecūrantis
Dat.
praecūranti
Acc.
praecūrantem
Abl.
praecūrans
Voc.
praecūranti
PLURALE
Nom.
praecūrantes
Gen.
praecūrantium
Dat.
praecūrantibus
Acc.
praecūrantes
Abl.
praecūrantes
Voc.
praecūrantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecūrans
Gen.
praecūrantis
Dat.
praecūranti
Acc.
praecūrans
Abl.
praecūrans
Voc.
praecūranti
PLURALE
Nom.
praecūrantia
Gen.
praecūrantium
Dat.
praecūrantibus
Acc.
praecūrantia
Abl.
praecūrantia
Voc.
praecūrantibus

‹ praecŭpĭdus
praecūro ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeculcor v. tr. I coniug.
praecultūrūs agg. part. fut.
praecultus agg. part. perf. I cl.
praecultus agg. inf. perf.
praecŭpĭdus agg. I cl.
praecūrans agg. part. pres. II cl.
praecūro v. tr. I coniug.
praecūror v. tr. I coniug.
praecurrens agg. part. pres. II cl.
praecurrentia Sost. nt. pl. III decl.
praecurro v. tr. e intr. III coniug.
praecurror v. tr. e intr. III coniug.
praecursātŏr sost. masch. III decl.
praecursĭo sost. femm. III decl.
praecursŏr sost. masch. III decl.
praecursōrĭus agg. I cl.
praecursūrūs agg. part. fut.
praecursŭs sost. masch. IV decl.
praecursus agg. part. perf. I cl.
praecursus agg. inf. perf.
{{ID:PRAECURANS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android