Donazione

praecurrens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecurrens
Gen.
praecurrentis
Dat.
praecurrenti
Acc.
praecurrentem
Abl.
praecurrens
Voc.
praecurrenti
PLURALE
Nom.
praecurrentes
Gen.
praecurrentium
Dat.
praecurrentibus
Acc.
praecurrentes
Abl.
praecurrentes
Voc.
praecurrentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecurrens
Gen.
praecurrentis
Dat.
praecurrenti
Acc.
praecurrentem
Abl.
praecurrens
Voc.
praecurrenti
PLURALE
Nom.
praecurrentes
Gen.
praecurrentium
Dat.
praecurrentibus
Acc.
praecurrentes
Abl.
praecurrentes
Voc.
praecurrentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecurrens
Gen.
praecurrentis
Dat.
praecurrenti
Acc.
praecurrens
Abl.
praecurrens
Voc.
praecurrenti
PLURALE
Nom.
praecurrentia
Gen.
praecurrentium
Dat.
praecurrentibus
Acc.
praecurrentia
Abl.
praecurrentia
Voc.
praecurrentibus

‹ praecūror
praecurrentia ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecultus agg. inf. perf.
praecŭpĭdus agg. I cl.
praecūrans agg. part. pres. II cl.
praecūro v. tr. I coniug.
praecūror v. tr. I coniug.
praecurrens agg. part. pres. II cl.
praecurrentia Sost. nt. pl. III decl.
praecurro v. tr. e intr. III coniug.
praecurror v. tr. e intr. III coniug.
praecursātŏr sost. masch. III decl.
praecursĭo sost. femm. III decl.
praecursŏr sost. masch. III decl.
praecursōrĭus agg. I cl.
praecursūrūs agg. part. fut.
praecursŭs sost. masch. IV decl.
praecursus agg. part. perf. I cl.
praecursus agg. inf. perf.
praecŭtiens agg. part. pres. II cl.
praecŭtĭo v. tr. III coniug. in -io
praecŭtĭor v. tr. III coniug. in -io
{{ID:PRAECURRENS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android