Donazione

praecōgĭtans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecōgĭtans
Gen.
praecōgĭtantis
Dat.
praecōgĭtanti
Acc.
praecōgĭtantem
Abl.
praecōgĭtans
Voc.
praecōgĭtanti
PLURALE
Nom.
praecōgĭtantes
Gen.
praecōgĭtantium
Dat.
praecōgĭtantibus
Acc.
praecōgĭtantes
Abl.
praecōgĭtantes
Voc.
praecōgĭtantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecōgĭtans
Gen.
praecōgĭtantis
Dat.
praecōgĭtanti
Acc.
praecōgĭtantem
Abl.
praecōgĭtans
Voc.
praecōgĭtanti
PLURALE
Nom.
praecōgĭtantes
Gen.
praecōgĭtantium
Dat.
praecōgĭtantibus
Acc.
praecōgĭtantes
Abl.
praecōgĭtantes
Voc.
praecōgĭtantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecōgĭtans
Gen.
praecōgĭtantis
Dat.
praecōgĭtanti
Acc.
praecōgĭtans
Abl.
praecōgĭtans
Voc.
praecōgĭtanti
PLURALE
Nom.
praecōgĭtantia
Gen.
praecōgĭtantium
Dat.
praecōgĭtantibus
Acc.
praecōgĭtantia
Abl.
praecōgĭtantia
Voc.
praecōgĭtantibus

‹ praecŏcus
praecōgĭtātĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeco sost. masch. III decl.
praecoctūrūs agg. part. fut.
praecoctus agg. part. perf. I cl.
praecoctus agg. inf. perf.
praecŏcus agg. I cl.
praecōgĭtans agg. part. pres. II cl.
praecōgĭtātĭo sost. femm. III decl.
praecogitatūrūs agg. part. fut.
praecogitatus agg. part. perf. I cl.
praecogitatus agg. inf. perf.
praecōgĭto v. tr. I coniug.
praecōgĭtor v. tr. I coniug.
praecognĭtĭo sost. femm. III decl.
praecognĭtŏr sost. masch. III decl.
praecognitūrūs agg. part. fut.
praecognitus agg. part. perf. I cl.
praecognitus agg. inf. perf.
praecognoscens agg. part. pres. II cl.
praecognosco v. tr. III coniug.
praecognoscor v. tr. III coniug.
{{ID:PRAECOGITANS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android