Donazione

praeco

(praeco, praeconis)

sostantivo maschile III declinazione

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praeco
Gen.
praeconis
Dat.
praeconi
Acc.
praeconem
Abl.
praecone
Voc.
praeco
PLURALE
Nom.
praecones
Gen.
praeconum
Dat.
praeconĭbus
Acc.
praecones
Abl.
praeconĭbus
Voc.
praecones

‹ praeclusus
praecoctūrūs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeclŭo v. intr. II coniug.
praeclūsĭo sost. femm. III decl.
praeclusūrūs agg. part. fut.
praeclusus agg. part. perf. I cl.
praeclusus agg. inf. perf.
praeco sost. masch. III decl.
praecoctūrūs agg. part. fut.
praecoctus agg. part. perf. I cl.
praecoctus agg. inf. perf.
praecŏcus agg. I cl.
praecōgĭtans agg. part. pres. II cl.
praecōgĭtātĭo sost. femm. III decl.
praecogitatūrūs agg. part. fut.
praecogitatus agg. part. perf. I cl.
praecogitatus agg. inf. perf.
praecōgĭto v. tr. I coniug.
praecōgĭtor v. tr. I coniug.
praecognĭtĭo sost. femm. III decl.
praecognĭtŏr sost. masch. III decl.
praecognitūrūs agg. part. fut.
{{ID:PRAECO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android