Donazione

praecognitus


aggettivo e infinito perfetto

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecognitus
Gen.
praecogniti
Dat.
praecognito
Acc.
praecognitum
Abl.
praecognito
Voc.
praecognite
PLURALE
Nom.
praecogniti
Gen.
praecognitōrum
Dat.
praecognitis
Acc.
praecognitos
Abl.
praecognitis
Voc.
praecogniti
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecognită
Gen.
praecognitae
Dat.
praecognitae
Acc.
praecognitam
Abl.
praecognitā
Voc.
praecognită
PLURALE
Nom.
praecognitae
Gen.
praecognitārum
Dat.
praecognitis
Acc.
praecognitas
Abl.
praecognitis
Voc.
praecognitae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecognitum
Gen.
praecogniti
Dat.
praecognito
Acc.
praecognitum
Abl.
praecognito
Voc.
praecognitum
PLURALE
Nom.
praecognita
Gen.
praecognitōrum
Dat.
praecognitis
Acc.
praecognita
Abl.
praecognitis
Voc.
praecognita

‹ praecognitus
praecognoscens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecōgĭtor v. tr. I coniug.
praecognĭtĭo sost. femm. III decl.
praecognĭtŏr sost. masch. III decl.
praecognitūrūs agg. part. fut.
praecognitus agg. part. perf. I cl.
praecognitus agg. inf. perf.
praecognoscens agg. part. pres. II cl.
praecognosco v. tr. III coniug.
praecognoscor v. tr. III coniug.
praecŏlens agg. part. pres. II cl.
praecŏlo v. tr. III coniug.
praecŏlor v. tr. III coniug.
praecommŏdans agg. part. pres. II cl.
praecommŏdo v. tr. I coniug.
praecommŏdor v. tr. I coniug.
praecompŏsĭtus agg. I cl.
praecōnans agg. part. pres. II cl.
praecondiens agg. part. pres. II cl.
praecondĭo v. tr. IV coniug.
praecondĭor v. tr. IV coniug.
{{ID:PRAECOGNITUS200}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android