Donazione

praecognoscens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecognoscens
Gen.
praecognoscentis
Dat.
praecognoscenti
Acc.
praecognoscentem
Abl.
praecognoscens
Voc.
praecognoscenti
PLURALE
Nom.
praecognoscentes
Gen.
praecognoscentium
Dat.
praecognoscentibus
Acc.
praecognoscentes
Abl.
praecognoscentes
Voc.
praecognoscentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecognoscens
Gen.
praecognoscentis
Dat.
praecognoscenti
Acc.
praecognoscentem
Abl.
praecognoscens
Voc.
praecognoscenti
PLURALE
Nom.
praecognoscentes
Gen.
praecognoscentium
Dat.
praecognoscentibus
Acc.
praecognoscentes
Abl.
praecognoscentes
Voc.
praecognoscentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecognoscens
Gen.
praecognoscentis
Dat.
praecognoscenti
Acc.
praecognoscens
Abl.
praecognoscens
Voc.
praecognoscenti
PLURALE
Nom.
praecognoscentia
Gen.
praecognoscentium
Dat.
praecognoscentibus
Acc.
praecognoscentia
Abl.
praecognoscentia
Voc.
praecognoscentibus

‹ praecognitus
praecognosco ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecognĭtĭo sost. femm. III decl.
praecognĭtŏr sost. masch. III decl.
praecognitūrūs agg. part. fut.
praecognitus agg. part. perf. I cl.
praecognitus agg. inf. perf.
praecognoscens agg. part. pres. II cl.
praecognosco v. tr. III coniug.
praecognoscor v. tr. III coniug.
praecŏlens agg. part. pres. II cl.
praecŏlo v. tr. III coniug.
praecŏlor v. tr. III coniug.
praecommŏdans agg. part. pres. II cl.
praecommŏdo v. tr. I coniug.
praecommŏdor v. tr. I coniug.
praecompŏsĭtus agg. I cl.
praecōnans agg. part. pres. II cl.
praecondiens agg. part. pres. II cl.
praecondĭo v. tr. IV coniug.
praecondĭor v. tr. IV coniug.
praecondĭtus agg. I cl.
{{ID:PRAECOGNOSCENS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android