Donazione

praecŏcus

(praecocus, praecocă, praecocum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecocus
Gen.
praecoci
Dat.
praecoco
Acc.
praecocum
Abl.
praecoco
Voc.
praecoce
PLURALE
Nom.
praecoci
Gen.
praecocōrum
Dat.
praecocis
Acc.
praecocos
Abl.
praecocis
Voc.
praecoci
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecocă
Gen.
praecocae
Dat.
praecocae
Acc.
praecocam
Abl.
praecocā
Voc.
praecocă
PLURALE
Nom.
praecocae
Gen.
praecocārum
Dat.
praecocis
Acc.
praecocas
Abl.
praecocis
Voc.
praecocae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecocum
Gen.
praecoci
Dat.
praecoco
Acc.
praecocum
Abl.
praecoco
Voc.
praecocum
PLURALE
Nom.
praecoca
Gen.
praecocōrum
Dat.
praecocis
Acc.
praecoca
Abl.
praecocis
Voc.
praecoca

‹ praecoctus
praecōgĭtans ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeclusus agg. inf. perf.
praeco sost. masch. III decl.
praecoctūrūs agg. part. fut.
praecoctus agg. part. perf. I cl.
praecoctus agg. inf. perf.
praecŏcus agg. I cl.
praecōgĭtans agg. part. pres. II cl.
praecōgĭtātĭo sost. femm. III decl.
praecogitatūrūs agg. part. fut.
praecogitatus agg. part. perf. I cl.
praecogitatus agg. inf. perf.
praecōgĭto v. tr. I coniug.
praecōgĭtor v. tr. I coniug.
praecognĭtĭo sost. femm. III decl.
praecognĭtŏr sost. masch. III decl.
praecognitūrūs agg. part. fut.
praecognitus agg. part. perf. I cl.
praecognitus agg. inf. perf.
praecognoscens agg. part. pres. II cl.
praecognosco v. tr. III coniug.
{{ID:PRAECOCUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android