Donazione

praedĭtus

(praeditus, praedită, praeditum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praeditus
Gen.
praediti
Dat.
praedito
Acc.
praeditum
Abl.
praedito
Voc.
praedite
PLURALE
Nom.
praediti
Gen.
praeditōrum
Dat.
praeditis
Acc.
praeditos
Abl.
praeditis
Voc.
praediti
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praedită
Gen.
praeditae
Dat.
praeditae
Acc.
praeditam
Abl.
praeditā
Voc.
praedită
PLURALE
Nom.
praeditae
Gen.
praeditārum
Dat.
praeditis
Acc.
praeditas
Abl.
praeditis
Voc.
praeditae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praeditum
Gen.
praediti
Dat.
praedito
Acc.
praeditum
Abl.
praedito
Voc.
praeditum
PLURALE
Nom.
praedita
Gen.
praeditōrum
Dat.
praeditis
Acc.
praedita
Abl.
praeditis
Voc.
praedita

‹ praediscor
praedĭum ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedĭŏlum Sost. nt. II decl.
praedīrus agg. I cl.
praediscens agg. part. pres. II cl.
praedisco v. tr. III coniug.
praediscor v. tr. III coniug.
praedĭtus agg. I cl.
praedĭum Sost. nt. II decl.
praedīvĕs agg. II cl.
praedīvīnans agg. part. pres. II cl.
praedīvīnātĭo sost. femm. III decl.
praedivinatūrūs agg. part. fut.
praedivinatus agg. part. perf. I cl.
praedivinatus agg. inf. perf.
praedīvīno v. tr. I coniug.
praedīvīnor v. tr. I coniug.
praedīvīnus agg. I cl.
praedo sost. masch. III decl.
praedo v. tr. I coniug.
praedŏcens agg. part. pres. II cl.
praedŏcĕo v. tr. II coniug.
{{ID:PRAEDITUS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android