Donazione

praediscens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praediscens
Gen.
praediscentis
Dat.
praediscenti
Acc.
praediscentem
Abl.
praediscens
Voc.
praediscenti
PLURALE
Nom.
praediscentes
Gen.
praediscentium
Dat.
praediscentibus
Acc.
praediscentes
Abl.
praediscentes
Voc.
praediscentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praediscens
Gen.
praediscentis
Dat.
praediscenti
Acc.
praediscentem
Abl.
praediscens
Voc.
praediscenti
PLURALE
Nom.
praediscentes
Gen.
praediscentium
Dat.
praediscentibus
Acc.
praediscentes
Abl.
praediscentes
Voc.
praediscentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praediscens
Gen.
praediscentis
Dat.
praediscenti
Acc.
praediscens
Abl.
praediscens
Voc.
praediscenti
PLURALE
Nom.
praediscentia
Gen.
praediscentium
Dat.
praediscentibus
Acc.
praediscentia
Abl.
praediscentia
Voc.
praediscentibus

‹ praedīrus
praedisco ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedictus agg. part. perf. I cl.
praedictus agg. inf. perf.
praediffĭcĭlis agg. II cl.
praedĭŏlum Sost. nt. II decl.
praedīrus agg. I cl.
praediscens agg. part. pres. II cl.
praedisco v. tr. III coniug.
praediscor v. tr. III coniug.
praedĭtus agg. I cl.
praedĭum Sost. nt. II decl.
praedīvĕs agg. II cl.
praedīvīnans agg. part. pres. II cl.
praedīvīnātĭo sost. femm. III decl.
praedivinatūrūs agg. part. fut.
praedivinatus agg. part. perf. I cl.
praedivinatus agg. inf. perf.
praedīvīno v. tr. I coniug.
praedīvīnor v. tr. I coniug.
praedīvīnus agg. I cl.
praedo sost. masch. III decl.
{{ID:PRAEDISCENS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android