Donazione

praemātūrus

(praematurus, praematură, praematurum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praematurus
Gen.
praematuri
Dat.
praematuro
Acc.
praematurum
Abl.
praematuro
Voc.
praemature
PLURALE
Nom.
praematuri
Gen.
praematurōrum
Dat.
praematuris
Acc.
praematuros
Abl.
praematuris
Voc.
praematuri
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praematură
Gen.
praematurae
Dat.
praematurae
Acc.
praematuram
Abl.
praematurā
Voc.
praematură
PLURALE
Nom.
praematurae
Gen.
praematurārum
Dat.
praematuris
Acc.
praematuras
Abl.
praematuris
Voc.
praematurae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praematurum
Gen.
praematuri
Dat.
praematuro
Acc.
praematurum
Abl.
praematuro
Voc.
praematurum
PLURALE
Nom.
praematura
Gen.
praematurōrum
Dat.
praematuris
Acc.
praematura
Abl.
praematuris
Voc.
praematura

‹ praemātūrē
praemĕdĭcātus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praemando v. tr. III coniug.
praemando v. tr. e intr. I coniug.
praemandor v. tr. III coniug.
praemandor v. tr. e intr. I coniug.
praemātūrē avv.
praemātūrus agg. I cl.
praemĕdĭcātus agg. I cl.
praemĕdĭtans agg. part. pres. II cl.
praemĕdĭtātē avv.
praemĕdĭtātĭo sost. femm. III decl.
praemĕdĭtātōrĭum Sost. nt. II decl.
praemeditatūrūs agg. part. fut.
praemeditatus agg. part. perf. I cl.
praemĕdĭtor v. tr. dep. I coniug.
praemercans agg. part. pres. II cl.
praemercatūrūs agg. part. fut.
praemercatus agg. part. perf. I cl.
praemercor v. tr. dep. I coniug.
praemersus agg. I cl.
praemĕtens agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRAEMATURUS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android