praemando - Diatesi attiva
(praemando, praemandas, praemandavi, praemandatum, praemandāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praemando
II sing.
praemandas
III sing.
praemandat
I plur.
praemandāmus
II plur.
praemandātis
III plur.
praemandant
IMPERFETTO
I sing.
praemandābam
II sing.
praemandābas
III sing.
praemandābat
I plur.
praemandabāmus
II plur.
praemandabātis
III plur.
praemandābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praemandābo
II sing.
praemandābis
III sing.
praemandābit
I plur.
praemandabĭmus
II plur.
praemandabĭtis
III plur.
praemandābunt
PERFETTO
I sing.
praemandavi
II sing.
praemandavisti
III sing.
praemandavit
I plur.
praemandavĭmus
II plur.
praemandavistis
III plur.
praemandavēreunt, praemandavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praemandavĕram
II sing.
praemandavĕras
III sing.
praemandavĕrat
I plur.
praemandaverāmus
II plur.
praemandaverātis
III plur.
praemandavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praemandavĕro
II sing.
praemandavĕris
III sing.
praemandavĕrit
I plur.
praemandaverĭmus
II plur.
praemandaverĭtis
III plur.
praemandavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praemandem
II sing.
praemandes
III sing.
praemandet
I plur.
praemandēmus
II plur.
praemandētis
III plur.
praemandent
IMPERFETTO
I sing.
praemandārem
II sing.
praemandāres
III sing.
praemandāret
I plur.
praemandarēmus
II plur.
praemandarētis
III plur.
praemandārent
PERFETTO
I sing.
praemandavĕrim
II sing.
praemandavĕris
III sing.
praemandavĕrit
I plur.
praemandaverĭmus
II plur.
praemandaverĭtis
III plur.
praemandavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praemandavissem
II sing.
praemandavisses
III sing.
praemandavisset
I plur.
praemandavissēmus
II plur.
praemandavissētis
III plur.
praemandavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praemanda
II plur.
praemandāte
FUTURO
II sing.
praemandāto
III sing.
praemandāto
II plur.
praemandatōte
III plur.
praemandanto
PARTICIPIO
PRESENTE
praemandans, –antis
FUTURO
praemandatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praemandāre
PERFETTO
praemandavisse
FUTURO
Singolare:
praemandatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praemandatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praemandandi
Dativo:
praemandando
Accusativo:
ad praemandandum
Ablativo:
praemandando
SUPINO
praemandatum
Vedi la forma passiva di questo lemma
praemando v. tr. e intr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android