Donazione

praemercor - Diatesi attiva

(praemercor, praemercāris, praemercatus sum, praemercāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praemercor
II sing.
praemercāris, praemercāre
III sing.
praemercātur
I plur.
praemercāmur
II plur.
praemercamĭni
III plur.
praemercantur
IMPERFETTO
I sing.
praemercābar
II sing.
praemercabāris, praemercabāre
III sing.
praemercabātur
I plur.
praemercabāmur
II plur.
praemercabamĭni
III plur.
praemercabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praemercābor
II sing.
praemercabĕris, praemercabĕre
III sing.
praemercabĭtur
I plur.
praemercabĭmur
II plur.
praemercabimĭni
III plur.
praemercabuntur
PERFETTO
I sing.
praemercatus, –a, –um sum
II sing.
praemercatus, –a, –um es
III sing.
praemercatus, –a, –um est
I plur.
praemercati, –ae, –a sumus
II plur.
praemercati, –ae, –a estis
III plur.
praemercati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praemercatus, –a, –um eram
II sing.
praemercatus, –a, –um eras
III sing.
praemercatus, –a, –um erat
I plur.
praemercati, –ae, –a eramus
II plur.
praemercati, –ae, –a eratis
III plur.
praemercati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praemercatus, –a, –um ero
II sing.
praemercatus, –a, –um eris
III sing.
praemercatus, –a, –um erit
I plur.
praemercati, –ae, –a erimus
II plur.
praemercati, –ae, –a eritis
III plur.
praemercati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praemercer
II sing.
praemercēris, praemercēre
III sing.
praemercētur
I plur.
praemercēmur
II plur.
praemercemĭni
III plur.
praemercentur
IMPERFETTO
I sing.
praemercārer
II sing.
praemercarēris, praemercarēre
III sing.
praemercarētur
I plur.
praemercarēmur
II plur.
praemercaremĭni
III plur.
praemercarentur
PERFETTO
I sing.
praemercatus, –a, –um sim
II sing.
praemercatus, –a, –um sis
III sing.
praemercatus, –a, –um sit
I plur.
praemercati, –ae, –a simus
II plur.
praemercati, –ae, –a sitis
III plur.
praemercati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praemercatus, –a, –um essem
II sing.
praemercatus, –a, –um esses
III sing.
praemercatus, –a, –um esset
I plur.
praemercati, –ae, –a essemus
II plur.
praemercati, –ae, –a essetis
III plur.
praemercati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praemercāre
II plur.
praemercamĭni
FUTURO
II sing.
praemercātor
III sing.
praemercātor
II plur.
–
III plur.
praemercantor
INFINITO
PRESENTE
praemercāri
PERFETTO
Singolare:
praemercatus, –a, –um esse
Plurale:
praemercati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
praemercatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praemercatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
praemercans, –antis
FUTURO
praemercatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
praemercatum
Passivo:
praemercatu
GERUNDIO
Genitivo:
praemercandi
Dativo:
praemercando
Accusativo:
praemercandum
Ablativo:
praemercando
GERUNDIVO
praemercandus, –a, –um



‹ praemercatus
praemersus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praemeditatus agg. part. perf. I cl.
praemĕdĭtor v. tr. dep. I coniug.
praemercans agg. part. pres. II cl.
praemercatūrūs agg. part. fut.
praemercatus agg. part. perf. I cl.
praemercor v. tr. dep. I coniug.
praemersus agg. I cl.
praemĕtens agg. part. pres. II cl.
praemĕto v. tr. III coniug.
praemĕtor v. tr. III coniug.
praemĕtŭens agg. part. pres. II cl.
praemĕtŭentĕr avv.
praemĕtŭo v. tr. e intr. III coniug.
praemĕtŭor v. tr. e intr. III coniug.
praemĭālis agg. II cl.
praemĭans agg. part. pres. II cl.
praemĭātŏr sost. masch. III decl.
praemĭātrix sost. femm. III decl.
praemĭcans agg. part. pres. II cl.
praemĭco v. intr. I coniug.
{{ID:PRAEMERCOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android