Donazione

praemĕdĭtans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praemĕdĭtans
Gen.
praemĕdĭtantis
Dat.
praemĕdĭtanti
Acc.
praemĕdĭtantem
Abl.
praemĕdĭtans
Voc.
praemĕdĭtanti
PLURALE
Nom.
praemĕdĭtantes
Gen.
praemĕdĭtantium
Dat.
praemĕdĭtantibus
Acc.
praemĕdĭtantes
Abl.
praemĕdĭtantes
Voc.
praemĕdĭtantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praemĕdĭtans
Gen.
praemĕdĭtantis
Dat.
praemĕdĭtanti
Acc.
praemĕdĭtantem
Abl.
praemĕdĭtans
Voc.
praemĕdĭtanti
PLURALE
Nom.
praemĕdĭtantes
Gen.
praemĕdĭtantium
Dat.
praemĕdĭtantibus
Acc.
praemĕdĭtantes
Abl.
praemĕdĭtantes
Voc.
praemĕdĭtantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praemĕdĭtans
Gen.
praemĕdĭtantis
Dat.
praemĕdĭtanti
Acc.
praemĕdĭtans
Abl.
praemĕdĭtans
Voc.
praemĕdĭtanti
PLURALE
Nom.
praemĕdĭtantia
Gen.
praemĕdĭtantium
Dat.
praemĕdĭtantibus
Acc.
praemĕdĭtantia
Abl.
praemĕdĭtantia
Voc.
praemĕdĭtantibus

‹ praemĕdĭcātus
praemĕdĭtātē ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praemandor v. tr. III coniug.
praemandor v. tr. e intr. I coniug.
praemātūrē avv.
praemātūrus agg. I cl.
praemĕdĭcātus agg. I cl.
praemĕdĭtans agg. part. pres. II cl.
praemĕdĭtātē avv.
praemĕdĭtātĭo sost. femm. III decl.
praemĕdĭtātōrĭum Sost. nt. II decl.
praemeditatūrūs agg. part. fut.
praemeditatus agg. part. perf. I cl.
praemĕdĭtor v. tr. dep. I coniug.
praemercans agg. part. pres. II cl.
praemercatūrūs agg. part. fut.
praemercatus agg. part. perf. I cl.
praemercor v. tr. dep. I coniug.
praemersus agg. I cl.
praemĕtens agg. part. pres. II cl.
praemĕto v. tr. III coniug.
praemĕtor v. tr. III coniug.
{{ID:PRAEMEDITANS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android