Donazione

praefĭcĭor - Diatesi passiva

(praefĭcĭo, praefĭcis, praefeci, praefectum, praefĭcĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praefĭcĭor
II sing.
praefĭcĕris, praefĭcĕre
III sing.
praefĭcĭtur
I plur.
praefĭcĭmur
II plur.
praefĭcimĭni
III plur.
praefĭciuntur
IMPERFETTO
I sing.
praefĭciēbar
II sing.
praefĭciebāris, praefĭciebāre
III sing.
praefĭciebātur
I plur.
praefĭciebāmur
II plur.
praefĭciebamĭni
III plur.
praefĭciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praefĭcĭar
II sing.
praefĭciēris, praefĭciēre
III sing.
praefĭciētur
I plur.
praefĭciēmur
II plur.
praefĭciemĭni
III plur.
praefĭcientur
PERFETTO
I sing.
praefectus, –a, –um sum
II sing.
praefectus, –a, –um es
III sing.
praefectus, –a, –um est
I plur.
praefecti, –ae, –a sumus
II plur.
praefecti, –ae, –a estis
III plur.
praefecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefectus, –a, –um eram
II sing.
praefectus, –a, –um eras
III sing.
praefectus, –a, –um erat
I plur.
praefecti, –ae, –a eramus
II plur.
praefecti, –ae, –a eratis
III plur.
praefecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praefectus, –a, –um ero
II sing.
praefectus, –a, –um eris
III sing.
praefectus, –a, –um erit
I plur.
praefecti, –ae, –a erimus
II plur.
praefecti, –ae, –a eritis
III plur.
praefecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praefĭcĭar
II sing.
praefĭciāris, praefĭciāre
III sing.
praefĭciātur
I plur.
praefĭciāmur
II plur.
praefĭciamĭni
III plur.
praefĭciantur
IMPERFETTO
I sing.
praefĭcĕrer
II sing.
praefĭcerēris, praefĭcerēre
III sing.
praefĭcerētur
I plur.
praefĭcerēmur
II plur.
praefĭceremĭni
III plur.
praefĭcerentur
PERFETTO
I sing.
praefectus, –a, –um sim
II sing.
praefectus, –a, –um sis
III sing.
praefectus, –a, –um sit
I plur.
praefecti, –ae, –a simus
II plur.
praefecti, –ae, –a sitis
III plur.
praefecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefectus, –a, –um essem
II sing.
praefectus, –a, –um esses
III sing.
praefectus, –a, –um esset
I plur.
praefecti, –ae, –a essemus
II plur.
praefecti, –ae, –a essetis
III plur.
praefecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
–
II plur.
–
FUTURO
II sing.
–
III sing.
–
II plur.
–
III plur.
–
PARTICIPIO
PERFETTO
praefectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praefĭci
PERFETTO
Singolare:
praefectus, –a, –um esse
Plurale:
praefecti, –ae, –a esse
FUTURO
praefectum esse
GERUNDIVO
praefĭciendus, –a, –um
SUPINO
praefectu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praefĭcĭo
praefīdens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praefestīno v. tr. I coniug.
praefestīnor v. tr. I coniug.
praefĭca sost. femm. I decl.
praefĭciens agg. part. pres. II cl.
praefĭcĭo v. tr. III coniug. in -io
praefĭcĭor v. tr. III coniug. in -io
praefīdens agg. II cl.
praefīdentĕr avv.
praefīgens agg. part. pres. II cl.
praefīgo v. tr. III coniug.
praefīgor v. tr. III coniug.
praefĭgūrans agg. part. pres. II cl.
praefĭgūrātĭo sost. femm. III decl.
praefĭgūrātŏr sost. masch. III decl.
praefiguratūrūs agg. part. fut.
praefiguratus agg. part. perf. I cl.
praefiguratus agg. inf. perf.
praefĭgūro v. tr. I coniug.
praefĭgūror v. tr. I coniug.
praefīniens agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRAEFICIOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android