Donazione

praefiguratūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praefiguraturus
Gen.
praefiguraturi
Dat.
praefiguraturo
Acc.
praefiguraturum
Abl.
praefigurature
Voc.
praefiguraturo
PLURALE
Nom.
praefiguraturi
Gen.
praefiguratorum
Dat.
praefiguraturis
Acc.
praefiguraturos
Abl.
praefiguraturi
Voc.
praefiguraturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praefiguratura
Gen.
praefiguraturae
Dat.
praefiguraturae
Acc.
praefiguraturam
Abl.
praefiguratura
Voc.
praefiguratura
PLURALE
Nom.
praefiguraturae
Gen.
praefiguraturarum
Dat.
praefiguraturis
Acc.
praefiguraturas
Abl.
praefiguraturae
Voc.
praefiguraturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praefiguraturum
Gen.
praefiguraturi
Dat.
praefiguraturo
Acc.
praefiguraturum
Abl.
praefiguraturum
Voc.
praefiguraturo
PLURALE
Nom.
praefiguratura
Gen.
praefiguraturorum
Dat.
praefiguraturis
Acc.
praefiguratura
Abl.
praefiguratura
Voc.
praefiguraturis

‹ praefĭgūrātŏr
praefiguratus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praefīgo v. tr. III coniug.
praefīgor v. tr. III coniug.
praefĭgūrans agg. part. pres. II cl.
praefĭgūrātĭo sost. femm. III decl.
praefĭgūrātŏr sost. masch. III decl.
praefiguratūrūs agg. part. fut.
praefiguratus agg. part. perf. I cl.
praefiguratus agg. inf. perf.
praefĭgūro v. tr. I coniug.
praefĭgūror v. tr. I coniug.
praefīniens agg. part. pres. II cl.
praefīnĭo v. tr. IV coniug.
praefīnĭor v. tr. IV coniug.
praefīnītĭo sost. femm. III decl.
praefinitūrūs agg. part. fut.
praefinitus agg. part. perf. I cl.
praefinitus agg. inf. perf.
praefiscĭnē avv.
praefiscĭnī avv.
praefixūrūs agg. part. fut.
{{ID:PRAEFIGURATURUS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android