Donazione

praefīgor - Diatesi passiva

(praefīgo, praefīgis, praefixi, praefixum, praefīgĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praefīgor
II sing.
praefīgĕris, praefīgĕre
III sing.
praefīgĭtur
I plur.
praefīgĭmur
II plur.
praefīgimĭni
III plur.
praefīguntur
IMPERFETTO
I sing.
praefīgēbar
II sing.
praefīgebāris, praefīgebāre
III sing.
praefīgebātur
I plur.
praefīgebāmur
II plur.
praefīgebamĭni
III plur.
praefīgebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praefīgar
II sing.
praefīgēris, praefīgēre
III sing.
praefīgētur
I plur.
praefīgēmur
II plur.
praefīgemĭni
III plur.
praefīgentur
PERFETTO
I sing.
praefixus, –a, –um sum
II sing.
praefixus, –a, –um es
III sing.
praefixus, –a, –um est
I plur.
praefixi, –ae, –a sumus
II plur.
praefixi, –ae, –a estis
III plur.
praefixi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefixus, –a, –um eram
II sing.
praefixus, –a, –um eras
III sing.
praefixus, –a, –um erat
I plur.
praefixi, –ae, –a eramus
II plur.
praefixi, –ae, –a eratis
III plur.
praefixi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praefixus, –a, –um ero
II sing.
praefixus, –a, –um eris
III sing.
praefixus, –a, –um erit
I plur.
praefixi, –ae, –a erimus
II plur.
praefixi, –ae, –a eritis
III plur.
praefixi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praefīgar
II sing.
praefīgāris, praefīgāre
III sing.
praefīgātur
I plur.
praefīgāmur
II plur.
praefīgamĭni
III plur.
praefīgantur
IMPERFETTO
I sing.
praefīgĕrer
II sing.
praefīgerēris, praefīgerēre
III sing.
praefīgerētur
I plur.
praefīgerēmur
II plur.
praefīgeremĭni
III plur.
praefīgerentur
PERFETTO
I sing.
praefixus, –a, –um sim
II sing.
praefixus, –a, –um sis
III sing.
praefixus, –a, –um sit
I plur.
praefixi, –ae, –a simus
II plur.
praefixi, –ae, –a sitis
III plur.
praefixi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefixus, –a, –um essem
II sing.
praefixus, –a, –um esses
III sing.
praefixus, –a, –um esset
I plur.
praefixi, –ae, –a essemus
II plur.
praefixi, –ae, –a essetis
III plur.
praefixi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praefīgĕre
II plur.
praefīgimĭni
FUTURO
II sing.
praefīgĭtor
III sing.
praefīgĭtor
II plur.
–
III plur.
praefīguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praefixus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praefīgi
PERFETTO
Singolare:
praefixus, –a, –um esse
Plurale:
praefixi, –ae, –a esse
FUTURO
praefixum esse
GERUNDIVO
praefīgendus, –a, –um
SUPINO
praefixu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praefīgo
praefĭgūrans ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praefĭcĭor v. tr. III coniug. in -io
praefīdens agg. II cl.
praefīdentĕr avv.
praefīgens agg. part. pres. II cl.
praefīgo v. tr. III coniug.
praefīgor v. tr. III coniug.
praefĭgūrans agg. part. pres. II cl.
praefĭgūrātĭo sost. femm. III decl.
praefĭgūrātŏr sost. masch. III decl.
praefiguratūrūs agg. part. fut.
praefiguratus agg. part. perf. I cl.
praefiguratus agg. inf. perf.
praefĭgūro v. tr. I coniug.
praefĭgūror v. tr. I coniug.
praefīniens agg. part. pres. II cl.
praefīnĭo v. tr. IV coniug.
praefīnĭor v. tr. IV coniug.
praefīnītĭo sost. femm. III decl.
praefinitūrūs agg. part. fut.
praefinitus agg. part. perf. I cl.
{{ID:PRAEFIGOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android