praefestīno - Diatesi attiva
(praefestīno, praefestīnas, praefestinavi, praefestinatum, praefestīnāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praefestīno
II sing.
praefestīnas
III sing.
praefestīnat
I plur.
praefestīnāmus
II plur.
praefestīnātis
III plur.
praefestīnant
IMPERFETTO
I sing.
praefestīnābam
II sing.
praefestīnābas
III sing.
praefestīnābat
I plur.
praefestīnabāmus
II plur.
praefestīnabātis
III plur.
praefestīnābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praefestīnābo
II sing.
praefestīnābis
III sing.
praefestīnābit
I plur.
praefestīnabĭmus
II plur.
praefestīnabĭtis
III plur.
praefestīnābunt
PERFETTO
I sing.
praefestinavi
II sing.
praefestinavisti
III sing.
praefestinavit
I plur.
praefestinavĭmus
II plur.
praefestinavistis
III plur.
praefestinavērunt, praefestinavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefestinavĕram
II sing.
praefestinavĕras
III sing.
praefestinavĕrat
I plur.
praefestinaverāmus
II plur.
praefestinaverātis
III plur.
praefestinavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praefestinavĕro
II sing.
praefestinavĕris
III sing.
praefestinavĕrit
I plur.
praefestinaverĭmus
II plur.
praefestinaverĭtis
III plur.
praefestinavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praefestīnem
II sing.
praefestīnes
III sing.
praefestīnet
I plur.
praefestīnēmus
II plur.
praefestīnētis
III plur.
praefestīnent
IMPERFETTO
I sing.
praefestīnārem
II sing.
praefestīnāres
III sing.
praefestīnāret
I plur.
praefestīnarēmus
II plur.
praefestīnarētis
III plur.
praefestīnārent
PERFETTO
I sing.
praefestinavĕrim
II sing.
praefestinavĕris
III sing.
praefestinavĕrit
I plur.
praefestinaverĭmus
II plur.
praefestinaverĭtis
III plur.
praefestinavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefestinavissem
II sing.
praefestinavisses
III sing.
praefestinavisset
I plur.
praefestinavissēmus
II plur.
praefestinavissētis
III plur.
praefestinavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praefestīna
II plur.
praefestīnāte
FUTURO
II sing.
praefestīnāto
III sing.
praefestīnāto
II plur.
praefestīnatōte
III plur.
praefestīnanto
PARTICIPIO
PRESENTE
praefestīnans, –antis
FUTURO
praefestinatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praefestīnāre
PERFETTO
praefestinavisse
FUTURO
Singolare:
praefestinatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praefestinatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praefestīnandi
Dativo:
praefestīnando
Accusativo:
ad praefestīnandum
Ablativo:
praefestīnando
SUPINO
praefestinatum
Vedi la forma passiva di questo lemma
praefestīno v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android