Donazione

praefĭcĭo - Diatesi attiva

(praefĭcĭo, praefĭcis, praefeci, praefectum, praefĭcĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praefĭcĭo
II sing.
praefĭcis
III sing.
praefĭcit
I plur.
praefĭcīmus
II plur.
praefĭcītis
III plur.
praefĭciunt
IMPERFETTO
I sing.
praefĭciēbam
II sing.
praefĭciēbas
III sing.
praefĭciēbat
I plur.
praefĭciebāmus
II plur.
praefĭciebātis
III plur.
praefĭciēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praefĭcĭam
II sing.
praefĭcĭes
III sing.
praefĭcĭet
I plur.
praefĭciēmus
II plur.
praefĭciētis
III plur.
praefĭcĭent
PERFETTO
I sing.
praefeci
II sing.
praefecisti
III sing.
praefecit
I plur.
praefecĭmus
II plur.
praefecistis
III plur.
praefecērunt, praefecēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefecĕram
II sing.
praefecĕras
III sing.
praefecĕrat
I plur.
praefecerāmus
II plur.
praefecerātis
III plur.
praefecĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praefecĕro
II sing.
praefecĕris
III sing.
praefecĕrit
I plur.
praefecerĭmus
II plur.
praefecerĭtis
III plur.
praefecĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praefĭcĭam
II sing.
praefĭcĭas
III sing.
praefĭcĭat
I plur.
praefĭciāmus
II plur.
praefĭciātis
III plur.
praefĭcĭant
IMPERFETTO
I sing.
praefĭcĕrem
II sing.
praefĭcĕres
III sing.
praefĭcĕret
I plur.
praefĭcerēmus
II plur.
praefĭcerētis
III plur.
praefĭcĕrent
PERFETTO
I sing.
praefecĕrim
II sing.
praefecĕris
III sing.
praefecĕrit
I plur.
praefecerĭmus
II plur.
praefecerĭtis
III plur.
praefecĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefecissem
II sing.
praefecisses
III sing.
praefecisset
I plur.
praefecissēmus
II plur.
praefecissētis
III plur.
praefecissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praefĭce
II plur.
praefĭcĭte
FUTURO
II sing.
praefĭcĭto
III sing.
praefĭcĭto
II plur.
praefĭcitōte
III plur.
praefĭciunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praefĭciens, –ientis
FUTURO
praefectūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praefĭcĕre
PERFETTO
praefecisse
FUTURO
Singolare:
praefectūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praefectūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praefĭciendi
Dativo:
praefĭciendo
Accusativo:
ad praefĭciendum
Ablativo:
praefĭciendo
SUPINO
praefectum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praefĭciens
praefĭcĭor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praefestinatus agg. inf. perf.
praefestīno v. tr. I coniug.
praefestīnor v. tr. I coniug.
praefĭca sost. femm. I decl.
praefĭciens agg. part. pres. II cl.
praefĭcĭo v. tr. III coniug. in -io
praefĭcĭor v. tr. III coniug. in -io
praefīdens agg. II cl.
praefīdentĕr avv.
praefīgens agg. part. pres. II cl.
praefīgo v. tr. III coniug.
praefīgor v. tr. III coniug.
praefĭgūrans agg. part. pres. II cl.
praefĭgūrātĭo sost. femm. III decl.
praefĭgūrātŏr sost. masch. III decl.
praefiguratūrūs agg. part. fut.
praefiguratus agg. part. perf. I cl.
praefiguratus agg. inf. perf.
praefĭgūro v. tr. I coniug.
praefĭgūror v. tr. I coniug.
{{ID:PRAEFICIO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android