Donazione

praefĭgūror - Diatesi passiva

(praefĭgūro, praefĭgūras, praefiguravi, praefiguratum, praefĭgūrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praefĭgūror
II sing.
praefĭgūrāris, praefĭgūrāre
III sing.
praefĭgūrātur
I plur.
praefĭgūrāmur
II plur.
praefĭgūramĭni
III plur.
praefĭgūrantur
IMPERFETTO
I sing.
praefĭgūrābar
II sing.
praefĭgūrabāris, praefĭgūrabāre
III sing.
praefĭgūrabātur
I plur.
praefĭgūrabāmur
II plur.
praefĭgūrabamĭni
III plur.
praefĭgūrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praefĭgūrābor
II sing.
praefĭgūrabĕris, praefĭgūrabĕre
III sing.
praefĭgūrabĭtur
I plur.
praefĭgūrabĭmur
II plur.
praefĭgūrabimĭni
III plur.
praefĭgūrabuntur
PERFETTO
I sing.
praefiguratus, –a, –um sum
II sing.
praefiguratus, –a, –um es
III sing.
praefiguratus, –a, –um est
I plur.
praefigurati, –ae, –a sumus
II plur.
praefigurati, –ae, –a estis
III plur.
praefigurati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefiguratus, –a, –um eram
II sing.
praefiguratus, –a, –um eras
III sing.
praefiguratus, –a, –um erat
I plur.
praefigurati, –ae, –a eramus
II plur.
praefigurati, –ae, –a eratis
III plur.
praefigurati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praefiguratus, –a, –um ero
II sing.
praefiguratus, –a, –um eris
III sing.
praefiguratus, –a, –um erit
I plur.
praefigurati, –ae, –a erimus
II plur.
praefigurati, –ae, –a eritis
III plur.
praefigurati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praefĭgūrer
II sing.
praefĭgūrēris, praefĭgūrēre
III sing.
praefĭgūrētur
I plur.
praefĭgūrēmur
II plur.
praefĭgūremĭni
III plur.
praefĭgūrentur
IMPERFETTO
I sing.
praefĭgūrārer
II sing.
praefĭgūrarēris, praefĭgūrarēre
III sing.
praefĭgūrarētur
I plur.
praefĭgūrarēmur
II plur.
praefĭgūraremĭni
III plur.
praefĭgūrarentur
PERFETTO
I sing.
praefiguratus, –a, –um sim
II sing.
praefiguratus, –a, –um sis
III sing.
praefiguratus, –a, –um sit
I plur.
praefigurati, –ae, –a simus
II plur.
praefigurati, –ae, –a sitis
III plur.
praefigurati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefiguratus, –a, –um essem
II sing.
praefiguratus, –a, –um esses
III sing.
praefiguratus, –a, –um esset
I plur.
praefigurati, –ae, –a essemus
II plur.
praefigurati, –ae, –a essetis
III plur.
praefigurati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praefĭgūrāre
II plur.
praefĭgūramĭni
FUTURO
II sing.
praefĭgūrātor
III sing.
praefĭgūrātor
II plur.
–
III plur.
praefĭgūrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
praefiguratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praefĭgūrāri
PERFETTO
Singolare:
praefiguratus, –a, –um esse
Plurale:
praefigurati, –ae, –a esse
FUTURO
praefiguratum esse
GERUNDIVO
praefĭgūrandus, –a, –um
SUPINO
praefiguratu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praefĭgūro
praefīniens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praefĭgūrātŏr sost. masch. III decl.
praefiguratūrūs agg. part. fut.
praefiguratus agg. part. perf. I cl.
praefiguratus agg. inf. perf.
praefĭgūro v. tr. I coniug.
praefĭgūror v. tr. I coniug.
praefīniens agg. part. pres. II cl.
praefīnĭo v. tr. IV coniug.
praefīnĭor v. tr. IV coniug.
praefīnītĭo sost. femm. III decl.
praefinitūrūs agg. part. fut.
praefinitus agg. part. perf. I cl.
praefinitus agg. inf. perf.
praefiscĭnē avv.
praefiscĭnī avv.
praefixūrūs agg. part. fut.
praefixus agg. part. perf. I cl.
praefixus agg. inf. perf.
praeflōrans agg. part. pres. II cl.
praefloratūrūs agg. part. fut.
{{ID:PRAEFIGUROR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android