Donazione

praefiguratus


aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praefiguratus
Gen.
praefigurati
Dat.
praefigurato
Acc.
praefiguratum
Abl.
praefigurate
Voc.
praefigurato
PLURALE
Nom.
praefigurati
Gen.
praefiguratōrum
Dat.
praefiguratis
Acc.
praefiguratos
Abl.
praefigurati
Voc.
praefiguratis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praefigurată
Gen.
praefiguratae
Dat.
praefiguratae
Acc.
praefiguratam
Abl.
praefigurată
Voc.
praefiguratā
PLURALE
Nom.
praefiguratae
Gen.
praefiguratārum
Dat.
praefiguratis
Acc.
praefiguratas
Abl.
praefiguratae
Voc.
praefiguratis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praefiguratum
Gen.
praefigurati
Dat.
praefigurato
Acc.
praefiguratum
Abl.
praefiguratum
Voc.
praefigurato
PLURALE
Nom.
praefigurata
Gen.
praefiguratōrum
Dat.
praefiguratis
Acc.
praefigurata
Abl.
praefigurata
Voc.
praefiguratis

‹ praefiguratūrūs
praefiguratus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praefīgor v. tr. III coniug.
praefĭgūrans agg. part. pres. II cl.
praefĭgūrātĭo sost. femm. III decl.
praefĭgūrātŏr sost. masch. III decl.
praefiguratūrūs agg. part. fut.
praefiguratus agg. part. perf. I cl.
praefiguratus agg. inf. perf.
praefĭgūro v. tr. I coniug.
praefĭgūror v. tr. I coniug.
praefīniens agg. part. pres. II cl.
praefīnĭo v. tr. IV coniug.
praefīnĭor v. tr. IV coniug.
praefīnītĭo sost. femm. III decl.
praefinitūrūs agg. part. fut.
praefinitus agg. part. perf. I cl.
praefinitus agg. inf. perf.
praefiscĭnē avv.
praefiscĭnī avv.
praefixūrūs agg. part. fut.
praefixus agg. part. perf. I cl.
{{ID:PRAEFIGURATUS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android