praefestīnor - Diatesi passiva
(praefestīno, praefestīnas, praefestinavi, praefestinatum, praefestīnāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praefestīnor
II sing.
praefestīnāris, praefestīnāre
III sing.
praefestīnātur
I plur.
praefestīnāmur
II plur.
praefestīnamĭni
III plur.
praefestīnantur
IMPERFETTO
I sing.
praefestīnābar
II sing.
praefestīnabāris, praefestīnabāre
III sing.
praefestīnabātur
I plur.
praefestīnabāmur
II plur.
praefestīnabamĭni
III plur.
praefestīnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praefestīnābor
II sing.
praefestīnabĕris, praefestīnabĕre
III sing.
praefestīnabĭtur
I plur.
praefestīnabĭmur
II plur.
praefestīnabimĭni
III plur.
praefestīnabuntur
PERFETTO
I sing.
praefestinatus, –a, –um sum
II sing.
praefestinatus, –a, –um es
III sing.
praefestinatus, –a, –um est
I plur.
praefestinati, –ae, –a sumus
II plur.
praefestinati, –ae, –a estis
III plur.
praefestinati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefestinatus, –a, –um eram
II sing.
praefestinatus, –a, –um eras
III sing.
praefestinatus, –a, –um erat
I plur.
praefestinati, –ae, –a eramus
II plur.
praefestinati, –ae, –a eratis
III plur.
praefestinati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praefestinatus, –a, –um ero
II sing.
praefestinatus, –a, –um eris
III sing.
praefestinatus, –a, –um erit
I plur.
praefestinati, –ae, –a erimus
II plur.
praefestinati, –ae, –a eritis
III plur.
praefestinati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praefestīner
II sing.
praefestīnēris, praefestīnēre
III sing.
praefestīnētur
I plur.
praefestīnēmur
II plur.
praefestīnemĭni
III plur.
praefestīnentur
IMPERFETTO
I sing.
praefestīnārer
II sing.
praefestīnarēris, praefestīnarēre
III sing.
praefestīnarētur
I plur.
praefestīnarēmur
II plur.
praefestīnaremĭni
III plur.
praefestīnarentur
PERFETTO
I sing.
praefestinatus, –a, –um sim
II sing.
praefestinatus, –a, –um sis
III sing.
praefestinatus, –a, –um sit
I plur.
praefestinati, –ae, –a simus
II plur.
praefestinati, –ae, –a sitis
III plur.
praefestinati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefestinatus, –a, –um essem
II sing.
praefestinatus, –a, –um esses
III sing.
praefestinatus, –a, –um esset
I plur.
praefestinati, –ae, –a essemus
II plur.
praefestinati, –ae, –a essetis
III plur.
praefestinati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praefestīnāre
II plur.
praefestīnamĭni
FUTURO
II sing.
praefestīnātor
III sing.
praefestīnātor
II plur.
–
III plur.
praefestīnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
praefestinatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praefestīnāri
PERFETTO
Singolare:
praefestinatus, –a, –um esse
Plurale:
praefestinati, –ae, –a esse
FUTURO
praefestinatum esse
GERUNDIVO
praefestīnandus, –a, –um
SUPINO
praefestinatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praefestīnor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android