praedūror - Diatesi passiva
(praedūro, praedūras, praeduravi, praeduratum, praedūrāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praedūror
II sing.
praedūrāris, praedūrāre
III sing.
praedūrātur
I plur.
praedūrāmur
II plur.
praedūramĭni
III plur.
praedūrantur
IMPERFETTO
I sing.
praedūrābar
II sing.
praedūrabāris, praedūrabāre
III sing.
praedūrabātur
I plur.
praedūrabāmur
II plur.
praedūrabamĭni
III plur.
praedūrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praedūrābor
II sing.
praedūrabĕris, praedūrabĕre
III sing.
praedūrabĭtur
I plur.
praedūrabĭmur
II plur.
praedūrabimĭni
III plur.
praedūrabuntur
PERFETTO
I sing.
praeduratus, –a, –um sum
II sing.
praeduratus, –a, –um es
III sing.
praeduratus, –a, –um est
I plur.
praedurati, –ae, –a sumus
II plur.
praedurati, –ae, –a estis
III plur.
praedurati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeduratus, –a, –um eram
II sing.
praeduratus, –a, –um eras
III sing.
praeduratus, –a, –um erat
I plur.
praedurati, –ae, –a eramus
II plur.
praedurati, –ae, –a eratis
III plur.
praedurati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeduratus, –a, –um ero
II sing.
praeduratus, –a, –um eris
III sing.
praeduratus, –a, –um erit
I plur.
praedurati, –ae, –a erimus
II plur.
praedurati, –ae, –a eritis
III plur.
praedurati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praedūrer
II sing.
praedūrēris, praedūrēre
III sing.
praedūrētur
I plur.
praedūrēmur
II plur.
praedūremĭni
III plur.
praedūrentur
IMPERFETTO
I sing.
praedūrārer
II sing.
praedūrarēris, praedūrarēre
III sing.
praedūrarētur
I plur.
praedūrarēmur
II plur.
praedūraremĭni
III plur.
praedūrarentur
PERFETTO
I sing.
praeduratus, –a, –um sim
II sing.
praeduratus, –a, –um sis
III sing.
praeduratus, –a, –um sit
I plur.
praedurati, –ae, –a simus
II plur.
praedurati, –ae, –a sitis
III plur.
praedurati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeduratus, –a, –um essem
II sing.
praeduratus, –a, –um esses
III sing.
praeduratus, –a, –um esset
I plur.
praedurati, –ae, –a essemus
II plur.
praedurati, –ae, –a essetis
III plur.
praedurati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praedūrāre
II plur.
praedūramĭni
FUTURO
II sing.
praedūrātor
III sing.
praedūrātor
II plur.
–
III plur.
praedūrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
praeduratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praedūrāri
PERFETTO
Singolare:
praeduratus, –a, –um esse
Plurale:
praedurati, –ae, –a esse
FUTURO
praeduratum esse
GERUNDIVO
praedūrandus, –a, –um
SUPINO
praeduratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praedūror v. tr. e intr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android