Donazione

praedūro - Diatesi attiva

(praedūro, praedūras, praeduravi, praeduratum, praedūrāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praedūro
II sing.
praedūras
III sing.
praedūrat
I plur.
praedūrāmus
II plur.
praedūrātis
III plur.
praedūrant
IMPERFETTO
I sing.
praedūrābam
II sing.
praedūrābas
III sing.
praedūrābat
I plur.
praedūrabāmus
II plur.
praedūrabātis
III plur.
praedūrābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praedūrābo
II sing.
praedūrābis
III sing.
praedūrābit
I plur.
praedūrabĭmus
II plur.
praedūrabĭtis
III plur.
praedūrābunt
PERFETTO
I sing.
praeduravi
II sing.
praeduravisti
III sing.
praeduravit
I plur.
praeduravĭmus
II plur.
praeduravistis
III plur.
praeduravēreunt, praeduravēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeduravĕram
II sing.
praeduravĕras
III sing.
praeduravĕrat
I plur.
praeduraverāmus
II plur.
praeduraverātis
III plur.
praeduravĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeduravĕro
II sing.
praeduravĕris
III sing.
praeduravĕrit
I plur.
praeduraverĭmus
II plur.
praeduraverĭtis
III plur.
praeduravĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praedūrem
II sing.
praedūres
III sing.
praedūret
I plur.
praedūrēmus
II plur.
praedūrētis
III plur.
praedūrent
IMPERFETTO
I sing.
praedūrārem
II sing.
praedūrāres
III sing.
praedūrāret
I plur.
praedūrarēmus
II plur.
praedūrarētis
III plur.
praedūrārent
PERFETTO
I sing.
praeduravĕrim
II sing.
praeduravĕris
III sing.
praeduravĕrit
I plur.
praeduraverĭmus
II plur.
praeduraverĭtis
III plur.
praeduravĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeduravissem
II sing.
praeduravisses
III sing.
praeduravisset
I plur.
praeduravissēmus
II plur.
praeduravissētis
III plur.
praeduravissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praedūra
II plur.
praedūrāte
FUTURO
II sing.
praedūrāto
III sing.
praedūrāto
II plur.
praedūratōte
III plur.
praedūranto
PARTICIPIO
PRESENTE
praedūrans, –antis
FUTURO
praeduratūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praedūrāre
PERFETTO
praeduravisse
FUTURO
Singolare:
praeduratūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praeduratūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praedūrandi
Dativo:
praedūrando
Accusativo:
ad praedūrandum
Ablativo:
praedūrando
SUPINO
praeduratum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praedūrē
praedūror ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedūrans agg. part. pres. II cl.
praeduratūrūs agg. part. fut.
praeduratus agg. part. perf. I cl.
praeduratus agg. inf. perf.
praedūrē avv.
praedūro v. tr. e intr. I coniug.
praedūror v. tr. e intr. I coniug.
praedūrus agg. I cl.
praeēlĭgens agg. part. pres. II cl.
praeēlĭgo v. tr. III coniug.
praeēlĭgor v. tr. III coniug.
praeēmĭnens agg. part. pres. II cl.
praeēmĭnĕo v. tr. e intr. II coniug.
praeēmĭnĕor v. tr. e intr. II coniug.
praeĕo v. tr. e intr. anom.
praeĕor v. tr. e intr. anom.
praefāmĕn Sost. nt. III decl.
praefanda Sost. nt. pl. II decl.
praefandus agg. gerund. I cl.
praefans agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRAEDURO100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android