Donazione

praedūrans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praedūrans
Gen.
praedūrantis
Dat.
praedūranti
Acc.
praedūrantem
Abl.
praedūrans
Voc.
praedūranti
PLURALE
Nom.
praedūrantes
Gen.
praedūrantium
Dat.
praedūrantibus
Acc.
praedūrantes
Abl.
praedūrantes
Voc.
praedūrantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praedūrans
Gen.
praedūrantis
Dat.
praedūranti
Acc.
praedūrantem
Abl.
praedūrans
Voc.
praedūranti
PLURALE
Nom.
praedūrantes
Gen.
praedūrantium
Dat.
praedūrantibus
Acc.
praedūrantes
Abl.
praedūrantes
Voc.
praedūrantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praedūrans
Gen.
praedūrantis
Dat.
praedūranti
Acc.
praedūrans
Abl.
praedūrans
Voc.
praedūranti
PLURALE
Nom.
praedūrantia
Gen.
praedūrantium
Dat.
praedūrantibus
Acc.
praedūrantia
Abl.
praedūrantia
Voc.
praedūrantibus

‹ praedulcis
praeduratūrūs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeductūrūs agg. part. fut.
praeductus agg. part. perf. I cl.
praeductus agg. inf. perf.
praedulcia Sost. nt. pl. III decl.
praedulcis agg. II cl.
praedūrans agg. part. pres. II cl.
praeduratūrūs agg. part. fut.
praeduratus agg. part. perf. I cl.
praeduratus agg. inf. perf.
praedūrē avv.
praedūro v. tr. e intr. I coniug.
praedūror v. tr. e intr. I coniug.
praedūrus agg. I cl.
praeēlĭgens agg. part. pres. II cl.
praeēlĭgo v. tr. III coniug.
praeēlĭgor v. tr. III coniug.
praeēmĭnens agg. part. pres. II cl.
praeēmĭnĕo v. tr. e intr. II coniug.
praeēmĭnĕor v. tr. e intr. II coniug.
praeĕo v. tr. e intr. anom.
{{ID:PRAEDURANS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android