Donazione

praeēlĭgens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praeēlĭgens
Gen.
praeēlĭgentis
Dat.
praeēlĭgenti
Acc.
praeēlĭgentem
Abl.
praeēlĭgens
Voc.
praeēlĭgenti
PLURALE
Nom.
praeēlĭgentes
Gen.
praeēlĭgentium
Dat.
praeēlĭgentibus
Acc.
praeēlĭgentes
Abl.
praeēlĭgentes
Voc.
praeēlĭgentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praeēlĭgens
Gen.
praeēlĭgentis
Dat.
praeēlĭgenti
Acc.
praeēlĭgentem
Abl.
praeēlĭgens
Voc.
praeēlĭgenti
PLURALE
Nom.
praeēlĭgentes
Gen.
praeēlĭgentium
Dat.
praeēlĭgentibus
Acc.
praeēlĭgentes
Abl.
praeēlĭgentes
Voc.
praeēlĭgentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praeēlĭgens
Gen.
praeēlĭgentis
Dat.
praeēlĭgenti
Acc.
praeēlĭgens
Abl.
praeēlĭgens
Voc.
praeēlĭgenti
PLURALE
Nom.
praeēlĭgentia
Gen.
praeēlĭgentium
Dat.
praeēlĭgentibus
Acc.
praeēlĭgentia
Abl.
praeēlĭgentia
Voc.
praeēlĭgentibus

‹ praedūrus
praeēlĭgo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeduratus agg. inf. perf.
praedūrē avv.
praedūro v. tr. e intr. I coniug.
praedūror v. tr. e intr. I coniug.
praedūrus agg. I cl.
praeēlĭgens agg. part. pres. II cl.
praeēlĭgo v. tr. III coniug.
praeēlĭgor v. tr. III coniug.
praeēmĭnens agg. part. pres. II cl.
praeēmĭnĕo v. tr. e intr. II coniug.
praeēmĭnĕor v. tr. e intr. II coniug.
praeĕo v. tr. e intr. anom.
praeĕor v. tr. e intr. anom.
praefāmĕn Sost. nt. III decl.
praefanda Sost. nt. pl. II decl.
praefandus agg. gerund. I cl.
praefans agg. part. pres. II cl.
praefascine avv.
praefātĭo sost. femm. III decl.
praefātĭuncŭla sost. femm. I decl.
{{ID:PRAEELIGENS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android