praecŭtĭor - Diatesi passiva

(praecŭtĭo, praecŭtis, praecŭtĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praecŭtĭor
II sing.
praecŭtĕris, praecŭtĕre
III sing.
praecŭtĭtur
I plur.
praecŭtĭmur
II plur.
praecŭtimĭni
III plur.
praecŭtiuntur
IMPERFETTO
I sing.
praecŭtiēbar
II sing.
praecŭtiebāris, praecŭtiebāre
III sing.
praecŭtiebātur
I plur.
praecŭtiebāmur
II plur.
praecŭtiebamĭni
III plur.
praecŭtiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praecŭtĭar
II sing.
praecŭtiēris, praecŭtiēre
III sing.
praecŭtiētur
I plur.
praecŭtiēmur
II plur.
praecŭtiemĭni
III plur.
praecŭtientur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praecŭtĭar
II sing.
praecŭtiāris, praecŭtiāre
III sing.
praecŭtiātur
I plur.
praecŭtiāmur
II plur.
praecŭtiamĭni
III plur.
praecŭtiantur
IMPERFETTO
I sing.
praecŭtĕrer
II sing.
praecŭterēris, praecŭterēre
III sing.
praecŭterētur
I plur.
praecŭterēmur
II plur.
praecŭteremĭni
III plur.
praecŭterentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
II plur.
FUTURO
II sing.
III sing.
II plur.
III plur.
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
praecŭti
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
praecŭtiendus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAECUTIOR100}}