Donazione

praecŭtiens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecŭtiens
Gen.
praecŭtientis
Dat.
praecŭtienti
Acc.
praecŭtientem
Abl.
praecŭtiens
Voc.
praecŭtienti
PLURALE
Nom.
praecŭtientes
Gen.
praecŭtientium
Dat.
praecŭtientibus
Acc.
praecŭtientes
Abl.
praecŭtientes
Voc.
praecŭtientibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecŭtiens
Gen.
praecŭtientis
Dat.
praecŭtienti
Acc.
praecŭtientem
Abl.
praecŭtiens
Voc.
praecŭtienti
PLURALE
Nom.
praecŭtientes
Gen.
praecŭtientium
Dat.
praecŭtientibus
Acc.
praecŭtientes
Abl.
praecŭtientes
Voc.
praecŭtientibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecŭtiens
Gen.
praecŭtientis
Dat.
praecŭtienti
Acc.
praecŭtiens
Abl.
praecŭtiens
Voc.
praecŭtienti
PLURALE
Nom.
praecŭtientia
Gen.
praecŭtientium
Dat.
praecŭtientibus
Acc.
praecŭtientia
Abl.
praecŭtientia
Voc.
praecŭtientibus

‹ praecursus
praecŭtĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecursōrĭus agg. I cl.
praecursūrūs agg. part. fut.
praecursŭs sost. masch. IV decl.
praecursus agg. part. perf. I cl.
praecursus agg. inf. perf.
praecŭtiens agg. part. pres. II cl.
praecŭtĭo v. tr. III coniug. in -io
praecŭtĭor v. tr. III coniug. in -io
praeda sost. femm. I decl.
praedābundus agg. I cl.
praedamnans agg. part. pres. II cl.
praedamnātĭo sost. femm. III decl.
praedamnatūrūs agg. part. fut.
praedamnatus agg. part. perf. I cl.
praedamnatus agg. inf. perf.
praedamno v. tr. I coniug.
praedamnor v. tr. I coniug.
praedans agg. part. pres. II cl.
praedātīcĭus agg. I cl.
praedātĭo sost. femm. III decl.
{{ID:PRAECUTIENS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android