Donazione

praecĭpĭo - Diatesi attiva

(praecĭpĭo, praecĭpis, praecepi, praeceptum, praecĭpĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praecĭpĭo
II sing.
praecĭpis
III sing.
praecĭpit
I plur.
praecĭpīmus
II plur.
praecĭpītis
III plur.
praecĭpiunt
IMPERFETTO
I sing.
praecĭpiēbam
II sing.
praecĭpiēbas
III sing.
praecĭpiēbat
I plur.
praecĭpiebāmus
II plur.
praecĭpiebātis
III plur.
praecĭpiēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praecĭpĭam
II sing.
praecĭpĭes
III sing.
praecĭpĭet
I plur.
praecĭpiēmus
II plur.
praecĭpiētis
III plur.
praecĭpĭent
PERFETTO
I sing.
praecepi
II sing.
praecepisti
III sing.
praecepit
I plur.
praecepĭmus
II plur.
praecepistis
III plur.
praecepērunt, praecepēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praecepĕram
II sing.
praecepĕras
III sing.
praecepĕrat
I plur.
praeceperāmus
II plur.
praeceperātis
III plur.
praecepĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praecepĕro
II sing.
praecepĕris
III sing.
praecepĕrit
I plur.
praeceperĭmus
II plur.
praeceperĭtis
III plur.
praecepĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praecĭpĭam
II sing.
praecĭpĭas
III sing.
praecĭpĭat
I plur.
praecĭpiāmus
II plur.
praecĭpiātis
III plur.
praecĭpĭant
IMPERFETTO
I sing.
praecĭpĕrem
II sing.
praecĭpĕres
III sing.
praecĭpĕret
I plur.
praecĭperēmus
II plur.
praecĭperētis
III plur.
praecĭpĕrent
PERFETTO
I sing.
praecepĕrim
II sing.
praecepĕris
III sing.
praecepĕrit
I plur.
praeceperĭmus
II plur.
praeceperĭtis
III plur.
praecepĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praecepissem
II sing.
praecepisses
III sing.
praecepisset
I plur.
praecepissēmus
II plur.
praecepissētis
III plur.
praecepissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praecĭpe
II plur.
praecĭpĭte
FUTURO
II sing.
praecĭpĭto
III sing.
praecĭpĭto
II plur.
praecĭpitōte
III plur.
praecĭpiunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praecĭpiens, –ientis
FUTURO
praeceptūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praecĭpĕre
PERFETTO
praecepisse
FUTURO
Singolare:
praeceptūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praeceptūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praecĭpiendi
Dativo:
praecĭpiendo
Accusativo:
ad praecĭpiendum
Ablativo:
praecĭpiendo
SUPINO
praeceptum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praecĭpiens
praecĭpĭor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecingor v. tr. III coniug.
praecĭno v. tr. e intr. III coniug.
praecĭnor v. tr. e intr. III coniug.
praecipĭens sost. masch. III decl.
praecĭpiens agg. part. pres. II cl.
praecĭpĭo v. tr. III coniug. in -io
praecĭpĭor v. tr. III coniug. in -io
praecĭpĭtans agg. part. pres. II cl.
praecĭpĭtantĕr avv.
praecĭpĭtantĭa sost. femm. I decl.
praecĭpĭtātĭo sost. femm. III decl.
praecĭpĭtātŏr sost. masch. III decl.
praecipitatūrūs agg. part. fut.
praecĭpĭtātŭs sost. masch. IV decl.
praecipitatus agg. part. perf. I cl.
praecipitatus agg. inf. perf.
praecĭpĭtĭum Sost. nt. II decl.
praecĭpĭto v. tr. e intr. I coniug.
praecĭpĭtor v. tr. e intr. I coniug.
praecĭpŭē avv.
{{ID:PRAECIPIO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android