Donazione

praecipitatus


aggettivo e infinito perfetto

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecipitatus
Gen.
praecipitati
Dat.
praecipitato
Acc.
praecipitatum
Abl.
praecipitato
Voc.
praecipitate
PLURALE
Nom.
praecipitati
Gen.
praecipitatōrum
Dat.
praecipitatis
Acc.
praecipitatos
Abl.
praecipitatis
Voc.
praecipitati
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecipitată
Gen.
praecipitatae
Dat.
praecipitatae
Acc.
praecipitatam
Abl.
praecipitatā
Voc.
praecipitată
PLURALE
Nom.
praecipitatae
Gen.
praecipitatārum
Dat.
praecipitatis
Acc.
praecipitatas
Abl.
praecipitatis
Voc.
praecipitatae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecipitatum
Gen.
praecipitati
Dat.
praecipitato
Acc.
praecipitatum
Abl.
praecipitato
Voc.
praecipitatum
PLURALE
Nom.
praecipitata
Gen.
praecipitatōrum
Dat.
praecipitatis
Acc.
praecipitata
Abl.
praecipitatis
Voc.
praecipitata

‹ praecipitatus
praecĭpĭtĭum ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecĭpĭtātĭo sost. femm. III decl.
praecĭpĭtātŏr sost. masch. III decl.
praecipitatūrūs agg. part. fut.
praecĭpĭtātŭs sost. masch. IV decl.
praecipitatus agg. part. perf. I cl.
praecipitatus agg. inf. perf.
praecĭpĭtĭum Sost. nt. II decl.
praecĭpĭto v. tr. e intr. I coniug.
praecĭpĭtor v. tr. e intr. I coniug.
praecĭpŭē avv.
praecĭpŭum Sost. nt. II decl.
praecĭpŭus agg. I cl.
praecircumscrībens agg. part. pres. II cl.
praecircumscrībo v. tr. III coniug.
praecircumscrībor v. tr. III coniug.
praecīsē avv.
praecīsĭo sost. femm. III decl.
praecīsum Sost. nt. II decl.
praecīsūra sost. femm. I decl.
praecisūrūs agg. part. fut.
{{ID:PRAECIPITATUS300}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android