Donazione

praecĭpĭor - Diatesi passiva

(praecĭpĭo, praecĭpis, praecepi, praeceptum, praecĭpĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praecĭpĭor
II sing.
praecĭpĕris, praecĭpĕre
III sing.
praecĭpĭtur
I plur.
praecĭpĭmur
II plur.
praecĭpimĭni
III plur.
praecĭpiuntur
IMPERFETTO
I sing.
praecĭpiēbar
II sing.
praecĭpiebāris, praecĭpiebāre
III sing.
praecĭpiebātur
I plur.
praecĭpiebāmur
II plur.
praecĭpiebamĭni
III plur.
praecĭpiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praecĭpĭar
II sing.
praecĭpiēris, praecĭpiēre
III sing.
praecĭpiētur
I plur.
praecĭpiēmur
II plur.
praecĭpiemĭni
III plur.
praecĭpientur
PERFETTO
I sing.
praeceptus, –a, –um sum
II sing.
praeceptus, –a, –um es
III sing.
praeceptus, –a, –um est
I plur.
praecepti, –ae, –a sumus
II plur.
praecepti, –ae, –a estis
III plur.
praecepti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeceptus, –a, –um eram
II sing.
praeceptus, –a, –um eras
III sing.
praeceptus, –a, –um erat
I plur.
praecepti, –ae, –a eramus
II plur.
praecepti, –ae, –a eratis
III plur.
praecepti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeceptus, –a, –um ero
II sing.
praeceptus, –a, –um eris
III sing.
praeceptus, –a, –um erit
I plur.
praecepti, –ae, –a erimus
II plur.
praecepti, –ae, –a eritis
III plur.
praecepti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praecĭpĭar
II sing.
praecĭpiāris, praecĭpiāre
III sing.
praecĭpiātur
I plur.
praecĭpiāmur
II plur.
praecĭpiamĭni
III plur.
praecĭpiantur
IMPERFETTO
I sing.
praecĭpĕrer
II sing.
praecĭperēris, praecĭperēre
III sing.
praecĭperētur
I plur.
praecĭperēmur
II plur.
praecĭperemĭni
III plur.
praecĭperentur
PERFETTO
I sing.
praeceptus, –a, –um sim
II sing.
praeceptus, –a, –um sis
III sing.
praeceptus, –a, –um sit
I plur.
praecepti, –ae, –a simus
II plur.
praecepti, –ae, –a sitis
III plur.
praecepti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeceptus, –a, –um essem
II sing.
praeceptus, –a, –um esses
III sing.
praeceptus, –a, –um esset
I plur.
praecepti, –ae, –a essemus
II plur.
praecepti, –ae, –a essetis
III plur.
praecepti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
–
II plur.
–
FUTURO
II sing.
–
III sing.
–
II plur.
–
III plur.
–
PARTICIPIO
PERFETTO
praeceptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praecĭpi
PERFETTO
Singolare:
praeceptus, –a, –um esse
Plurale:
praecepti, –ae, –a esse
FUTURO
praeceptum esse
GERUNDIVO
praecĭpiendus, –a, –um
SUPINO
praeceptu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praecĭpĭo
praecĭpĭtans ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecĭno v. tr. e intr. III coniug.
praecĭnor v. tr. e intr. III coniug.
praecipĭens sost. masch. III decl.
praecĭpiens agg. part. pres. II cl.
praecĭpĭo v. tr. III coniug. in -io
praecĭpĭor v. tr. III coniug. in -io
praecĭpĭtans agg. part. pres. II cl.
praecĭpĭtantĕr avv.
praecĭpĭtantĭa sost. femm. I decl.
praecĭpĭtātĭo sost. femm. III decl.
praecĭpĭtātŏr sost. masch. III decl.
praecipitatūrūs agg. part. fut.
praecĭpĭtātŭs sost. masch. IV decl.
praecipitatus agg. part. perf. I cl.
praecipitatus agg. inf. perf.
praecĭpĭtĭum Sost. nt. II decl.
praecĭpĭto v. tr. e intr. I coniug.
praecĭpĭtor v. tr. e intr. I coniug.
praecĭpŭē avv.
praecĭpŭum Sost. nt. II decl.
{{ID:PRAECIPIOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android