Donazione

praecingor - Diatesi passiva

(praecingo, praecingis, praecinxi, praecinctum, praecingĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praecingor
II sing.
praecingĕris, praecingĕre
III sing.
praecingĭtur
I plur.
praecingĭmur
II plur.
praecingimĭni
III plur.
praecinguntur
IMPERFETTO
I sing.
praecingēbar
II sing.
praecingebāris, praecingebāre
III sing.
praecingebātur
I plur.
praecingebāmur
II plur.
praecingebamĭni
III plur.
praecingebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praecingar
II sing.
praecingēris, praecingēre
III sing.
praecingētur
I plur.
praecingēmur
II plur.
praecingemĭni
III plur.
praecingentur
PERFETTO
I sing.
praecinctus, –a, –um sum
II sing.
praecinctus, –a, –um es
III sing.
praecinctus, –a, –um est
I plur.
praecincti, –ae, –a sumus
II plur.
praecincti, –ae, –a estis
III plur.
praecincti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praecinctus, –a, –um eram
II sing.
praecinctus, –a, –um eras
III sing.
praecinctus, –a, –um erat
I plur.
praecincti, –ae, –a eramus
II plur.
praecincti, –ae, –a eratis
III plur.
praecincti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praecinctus, –a, –um ero
II sing.
praecinctus, –a, –um eris
III sing.
praecinctus, –a, –um erit
I plur.
praecincti, –ae, –a erimus
II plur.
praecincti, –ae, –a eritis
III plur.
praecincti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praecingar
II sing.
praecingāris, praecingāre
III sing.
praecingātur
I plur.
praecingāmur
II plur.
praecingamĭni
III plur.
praecingantur
IMPERFETTO
I sing.
praecingĕrer
II sing.
praecingerēris, praecingerēre
III sing.
praecingerētur
I plur.
praecingerēmur
II plur.
praecingeremĭni
III plur.
praecingerentur
PERFETTO
I sing.
praecinctus, –a, –um sim
II sing.
praecinctus, –a, –um sis
III sing.
praecinctus, –a, –um sit
I plur.
praecincti, –ae, –a simus
II plur.
praecincti, –ae, –a sitis
III plur.
praecincti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praecinctus, –a, –um essem
II sing.
praecinctus, –a, –um esses
III sing.
praecinctus, –a, –um esset
I plur.
praecincti, –ae, –a essemus
II plur.
praecincti, –ae, –a essetis
III plur.
praecincti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praecingĕre
II plur.
praecingimĭni
FUTURO
II sing.
praecingĭtor
III sing.
praecingĭtor
II plur.
–
III plur.
praecinguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praecinctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praecingi
PERFETTO
Singolare:
praecinctus, –a, –um esse
Plurale:
praecincti, –ae, –a esse
FUTURO
praecinctum esse
GERUNDIVO
praecingendus, –a, –um
SUPINO
praecinctu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praecingo
praecĭno ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecinctus agg. part. perf. I cl.
praecinctus agg. inf. perf.
praecĭnens agg. part. pres. II cl.
praecingens agg. part. pres. II cl.
praecingo v. tr. III coniug.
praecingor v. tr. III coniug.
praecĭno v. tr. e intr. III coniug.
praecĭnor v. tr. e intr. III coniug.
praecipĭens sost. masch. III decl.
praecĭpiens agg. part. pres. II cl.
praecĭpĭo v. tr. III coniug. in -io
praecĭpĭor v. tr. III coniug. in -io
praecĭpĭtans agg. part. pres. II cl.
praecĭpĭtantĕr avv.
praecĭpĭtantĭa sost. femm. I decl.
praecĭpĭtātĭo sost. femm. III decl.
praecĭpĭtātŏr sost. masch. III decl.
praecipitatūrūs agg. part. fut.
praecĭpĭtātŭs sost. masch. IV decl.
praecipitatus agg. part. perf. I cl.
{{ID:PRAECINGOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android