Donazione

praecipitatūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecipitaturus
Gen.
praecipitaturi
Dat.
praecipitaturo
Acc.
praecipitaturum
Abl.
praecipitature
Voc.
praecipitaturo
PLURALE
Nom.
praecipitaturi
Gen.
praecipitatorum
Dat.
praecipitaturis
Acc.
praecipitaturos
Abl.
praecipitaturi
Voc.
praecipitaturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecipitatura
Gen.
praecipitaturae
Dat.
praecipitaturae
Acc.
praecipitaturam
Abl.
praecipitatura
Voc.
praecipitatura
PLURALE
Nom.
praecipitaturae
Gen.
praecipitaturarum
Dat.
praecipitaturis
Acc.
praecipitaturas
Abl.
praecipitaturae
Voc.
praecipitaturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecipitaturum
Gen.
praecipitaturi
Dat.
praecipitaturo
Acc.
praecipitaturum
Abl.
praecipitaturum
Voc.
praecipitaturo
PLURALE
Nom.
praecipitatura
Gen.
praecipitaturorum
Dat.
praecipitaturis
Acc.
praecipitatura
Abl.
praecipitatura
Voc.
praecipitaturis

‹ praecĭpĭtātŏr
praecĭpĭtātŭs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecĭpĭtans agg. part. pres. II cl.
praecĭpĭtantĕr avv.
praecĭpĭtantĭa sost. femm. I decl.
praecĭpĭtātĭo sost. femm. III decl.
praecĭpĭtātŏr sost. masch. III decl.
praecipitatūrūs agg. part. fut.
praecĭpĭtātŭs sost. masch. IV decl.
praecipitatus agg. part. perf. I cl.
praecipitatus agg. inf. perf.
praecĭpĭtĭum Sost. nt. II decl.
praecĭpĭto v. tr. e intr. I coniug.
praecĭpĭtor v. tr. e intr. I coniug.
praecĭpŭē avv.
praecĭpŭum Sost. nt. II decl.
praecĭpŭus agg. I cl.
praecircumscrībens agg. part. pres. II cl.
praecircumscrībo v. tr. III coniug.
praecircumscrībor v. tr. III coniug.
praecīsē avv.
praecīsĭo sost. femm. III decl.
{{ID:PRAECIPITATURUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android