Donazione

praecipitatus


aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecipitatus
Gen.
praecipitati
Dat.
praecipitato
Acc.
praecipitatum
Abl.
praecipitate
Voc.
praecipitato
PLURALE
Nom.
praecipitati
Gen.
praecipitatōrum
Dat.
praecipitatis
Acc.
praecipitatos
Abl.
praecipitati
Voc.
praecipitatis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecipitată
Gen.
praecipitatae
Dat.
praecipitatae
Acc.
praecipitatam
Abl.
praecipitată
Voc.
praecipitatā
PLURALE
Nom.
praecipitatae
Gen.
praecipitatārum
Dat.
praecipitatis
Acc.
praecipitatas
Abl.
praecipitatae
Voc.
praecipitatis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecipitatum
Gen.
praecipitati
Dat.
praecipitato
Acc.
praecipitatum
Abl.
praecipitatum
Voc.
praecipitato
PLURALE
Nom.
praecipitata
Gen.
praecipitatōrum
Dat.
praecipitatis
Acc.
praecipitata
Abl.
praecipitata
Voc.
praecipitatis

‹ praecĭpĭtātŭs
praecipitatus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecĭpĭtantĭa sost. femm. I decl.
praecĭpĭtātĭo sost. femm. III decl.
praecĭpĭtātŏr sost. masch. III decl.
praecipitatūrūs agg. part. fut.
praecĭpĭtātŭs sost. masch. IV decl.
praecipitatus agg. part. perf. I cl.
praecipitatus agg. inf. perf.
praecĭpĭtĭum Sost. nt. II decl.
praecĭpĭto v. tr. e intr. I coniug.
praecĭpĭtor v. tr. e intr. I coniug.
praecĭpŭē avv.
praecĭpŭum Sost. nt. II decl.
praecĭpŭus agg. I cl.
praecircumscrībens agg. part. pres. II cl.
praecircumscrībo v. tr. III coniug.
praecircumscrībor v. tr. III coniug.
praecīsē avv.
praecīsĭo sost. femm. III decl.
praecīsum Sost. nt. II decl.
praecīsūra sost. femm. I decl.
{{ID:PRAECIPITATUS200}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android