Donazione

praecipĭens

(praecipĭens, praecipientis)

sostantivo maschile III declinazione

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecipĭens
Gen.
praecipientis
Dat.
praecipienti
Acc.
praecipientem
Abl.
praecipiente
Voc.
praecipĭens
PLURALE
Nom.
praecipientes
Gen.
praecipientĭum
Dat.
praecipientĭbus
Acc.
praecipientes
Abl.
praecipientĭbus
Voc.
praecipientes

‹ praecĭnor
praecĭpiens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecingens agg. part. pres. II cl.
praecingo v. tr. III coniug.
praecingor v. tr. III coniug.
praecĭno v. tr. e intr. III coniug.
praecĭnor v. tr. e intr. III coniug.
praecipĭens sost. masch. III decl.
praecĭpiens agg. part. pres. II cl.
praecĭpĭo v. tr. III coniug. in -io
praecĭpĭor v. tr. III coniug. in -io
praecĭpĭtans agg. part. pres. II cl.
praecĭpĭtantĕr avv.
praecĭpĭtantĭa sost. femm. I decl.
praecĭpĭtātĭo sost. femm. III decl.
praecĭpĭtātŏr sost. masch. III decl.
praecipitatūrūs agg. part. fut.
praecĭpĭtātŭs sost. masch. IV decl.
praecipitatus agg. part. perf. I cl.
praecipitatus agg. inf. perf.
praecĭpĭtĭum Sost. nt. II decl.
praecĭpĭto v. tr. e intr. I coniug.
{{ID:PRAECIPIENS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android